Auteur: Michiel van Reenen

Hoe verstoord is
Jouw relatie
Met de wereld
Om je heen?

Hier is harmonie
Omdat ik
Nimmer been
Op onbeen.

Sloterdijk.

Dan, Alexander
Zal ik in jouw dromen denken
Maar, in harder zwenken
Zal ik mij in dood verpozen
Dus, door jou te dienen
Moet ik mij verloochenen
Dit gedicht gaat daarom nooit
Mijn website op-oogokenen

Toneelschuur, Haarlem.

Boem; ik
Stop bij ho maar
Ga
Liever door zo
Want ik
Loof mijzelf
In mijn breedbeeld
Vrijgewelf.

Toneelschuur, Haarlem.

Dwars langs Nuël
In leger tijden
Wist ik mij beter
ter vijand vermijden

En vlak voor Noël
In voller lijden
Weet ik mij visser
Als mens, en heiden.

Toneelschuur, Haarlem.

En dus droom ik mijn beter
Tijden langs jou heen
Weet ik dat ik, eenmaal eenzaam
Tegenover hem herneem
En denk ik, door mijn droesemdroefheid
Schrijlings langs jouw dijen
Die waarnaast ik mij
Bij leven nooit zal vleien.

Toneelschuur, Haarlem.

Vriend, als ik, toen
Dat jou dan
Dwars door kou had
Aangezegd
Dan, had ik jou in zomerrouw
Onbedingd
Afgelegd.

Toneelschuur, Haarlem.

Maar, dus, toch wel aardig
IJschlint kaarschrecht vorschend
Zomersch donkerrond torschend
Zwetend door mindere tijden
Koud of klam, blijft maar lijden,
NIET
Vermeldenswaardig.

Toneelschuur, Haarlem.

Door jouw snorfrons
Zie ik de rivier
Hoog, boven jouw
Krioelende boot
Vind ik mijn vertier
Op onze weg naar Engeland
Waarop ik van jou houd
Is mijn hele leven over
Zoutverslagen brandhout
Leef, lieve Lennaert.

Toneelschuur, Haarlem.

Ik weet wel wat beter schrijft.
Maar ik weet niet wat beklijft
In jouw, of hun, gedachten
Gek genoeg maak ik mij daar
Geen klachtgedachten over
Ik denk vast vooruit,
Naar jouw blik bij

Toneelschuur, Haarlem.

Daar, vanuit die donkerhoek
Lodderen jouw ogen
Deinen duf de uiers waarop
Jij zo graag mag bogen

Likt, langs lippen, rood jouw tongpunt
Hunkerend naar mij
Maar ik loop er boos voorbij
Ik vind het een onstunt

Ik moet glazen wijn.

Kronenburg, Amsterdam-Zuid.