Ik kan er niet meer tegen, dat men dit niet ziet
De achtergrond van dit verdriet
Dat men dat niet wil weten
Niemand heeft, ik vind dat echt
Recht zich te verbazen
Als die dwaasheid leidt tot razen
Zinloos geweld bestaat niet
Drank maakt niets kapot
Die brengt alleen naar buiten
Wat er toch al zat, zot
Ik geef toe, ik ben gespleten
Door die kromheid, maar dat recht
Moet eenieder kunnen hebben
Anders sterft iets anders, onterecht.
Naar aanleiding van weerzinwekkend gesprek met Denzler en van Driel, een dag eerder, in de nieuwe Toneelschuur, Haarlem.