Ach, mijn lieve dames
Hoe kan ik u vergeten
’t Is niet als met reclames
Die me duiden wat te eten
Ik eet al jaren niets meer
En ik heb geen slaap gezien
Sinds ik u intens vereer
Is dat niet nodig ook, misschien
En er zijn er die mij wijten
Niet genoeg voor mij te zorgen
Dat ik mij daarvan moet kwijten
Zal mij psychisch nog eens worgen
Want ach, mijn lieve vrouwen
Hoe kan spijt mij ooit bevatten
Als ik van u wel moest houwen
Omdat gij mijn hart bleef jatten?
Slaap in vrede dan, mijn lieven
Hoort, ik ben u dankbaar
Laat mijn leed uw ziel niet klieven
Zij gegroet, vanaf mijn doodsbaar