Je kunt, daar eenmaal ooit geweest
Die blikken nooit meer mijden
En zo wordt elke menigte
Onbedoeld dat lijden
Dat vragend onderzoekende
Dat verbaasde tasten
Toch is dat, na al dat leven
Nog de minste van de lasten
Zo zit ik hier vloekende
Godver, godver, domme.
Terras van Café de Roemer, Haarlem.