Chielie's gedichten Berichten

Kreeft, in de wolken
Stoom ik mijn honger
Waarheen? Weg of terug?
Breek uw brein, niet uw rug.

Oorlogsmonument Dreef en Dr. Schaepmanstraat.

Puntige sukkel op snaarinstrument (7) [Binnekade]. Sla die duif daarboven (8) [Chielie].

Licht valt traag op rode rozen
Wind speelt wakkerzacht, erover
Oerkracht hoedt de bloem, zo pover
Kleur vermurwt het brein der bozen

Voel ik mij een vuile rover
Onder ’t plukken en ’t lozen,
Sleep ik later weer op rozen
Onder treinen, zand erover

Maar buigen zich de bollebozen
Ernstig over eng getover:
Ziet uzelf dan als leprozen

Ritselt naast u fluks het lover
Beuk dan bovenop de brozen:
Wees voor kreten nimmer dover.

OMHP, Het Paleis.

Hoe klein mijn brein na afloop van de wolkomloop ook is,
Ik weet hoe vis eruit ziet, en ik weet: ‘het ruikt naar vis…’
Stromend lazert water trampolinespringend mis
Naar het woud van lissen, landt het fris
En luidvol in zijn koele poel, het is
‘Een vieze vissenmoordenaar’, lach ik, vanuit mijn nis
Maar na de filmkroe klopt de kater aan, da’s dus geen kattepis
Hij slist en sjpreekt: ‘Gallo, goemorge gaaifs, gom namefs Beatris’
Woeharg woeharg woeharrug (fac.)

OMHP.

Spuit de stoepsnol van de straat
Doodt het buitenshuis gespuis
Luistert naar de spraakse Pruis
Haat verraders van de staat

Controleer uw stad, ook thuis
Zeg meteen waar het op staat
Opdat het goed het kwaad verslaat
Hangt, vertrapt, vermoordt de luis

Hel behoort aan wie niet horen
God staat pal aan onze zijde
Laat u uw gevoel niet storen

Kijk ik in de spiegel van het heden en verleden
En ik zie, er is geen moer veranderd
Ondanks al wat is vergleden.

Bus 7.

Lope, happie halen appie
Appels aan de muren
Maar dan fake en veel te duur en
l e l i j k langs het lange trappie

Snappie, veel te haar van binnen
Maar: een kaalstoel in de hoek
Mens en bier en ernstig zoek
Door al het lichte gras, van zinnen

Kom uit mijn crypte, en van de tv
Hou de deur en de oven dicht
Ik ga wel mee

Kut, de kou met de sleutels in
Dubbel naar binnen op slot,
Toch met tegenzin.

Steek strijkers in de aarzen van de kikkers in dit land
Dat hopst en springt en maakt zich druk
Dat acht zijn penis kleinst van stuk
Dat is onterend irritant

Dat liberaalt, maar ziet geen fuk
Dat houdt den knevel in de hand
Dat springt geniepigst uit de band
Den mestvaalt op met zulk genuk

Ja, weg met mijn land, zolang ik er binnen
Maar beter van leef dan wie dan ook
Kan ik er geen stommer verzinnen

Ik raak van dit rotoord volstrekt buiten zinnen
Van al haar gemier en gepook van de kook
Maar: dat Marco mofmoordend mag winnen.

Strijk mijn hemd, en breng mijn trui
Eén rum en één kop koffie
Doe wat aan je kloffie
James, en wees wat minder lui

Want voor jou altijd een ander
Oh, en James, haal mij mijn toffels
En verjaag die bende stoffels
Van mijn strand, zo zijn wij schrander

Zeg, en James, de tuin is flink versteend
Die mag nu fluks ontgonnen
Worden, zo je meester meent

Maar ga nu weg en laat mij zonnen
Oh, en James, als jij de auto nog eens leent –
Betaal de bonnen.

Hedenvandaag na openvallen doosje (o
pen, alles eruit op vloer, wegens kr
iskras niet terugkrijgend erin) beci

jferd van de oorspronkelijke 200 nog
162 wattenstaafjes over te hebben, w
aarvan 66 groen gestreept en 96 geel

gestreept; nu overigens keurig in kr
uisliggend gelid, nondiagonaal verde
eld. Derhalve heb ik 38 wattenstaafj

es verbruikt sinds de aankoop van he
t doosje, geen benul van datum waaro
p die overigens, en zijn er, uitgaan

de van een oorspronkelijk (hoewel ze
er waarschijnlijk machinale) evenred
ige verdeling, daarvan 34 groengestr

eept, maar slechts 4 geel. Geef ik d
e voorkeur aan groengestreepte watte
nstaafjes of lijkt dat maar zo? Wat?

Om mee in je oren te poeren!

Taltijd hep die dukdalf fierkant pal gesaan, meneertje;
En maar rammenal diebote, en nog hartookoor, niemooimeer –
Al de allege vernaggelem, en dandapokkeweer:
Dahoutmiebezig, dasmevaarna, dabbenik: nieuwsgierig heertje.
– Ach, laat ik eens fijn gaan zwem-men.