Als ik nu mijn gifgas niet snel mag verbruiken
Niet nog mag benutten in putten van doem
Maar zinloos moet lozen, waar blijft dan de roem
Door het bos en de dampvankruit nu al te ruiken?
Als ik het ontaarde niet vlug kan versnijden
Waar blijft dan de edele glans van het leven,
De heikele gloed van het ongeremd geven,
Het goede, dat al te snel dreigt te verglijden?
Want waar blijft de kracht van het machtig symbool
Als het mes wordt gezet in mijn dreigende snor?
Laat mij, dit land zal niet huilen, te dor
En te leeg als het is voor mijn vol aureool.
Bij Berg.
Aangaande massamoord op Koerden, door Hussein, Saddam.