Je hangt een laken om je kop, en hop! Je bent een spook
Door klapperpang is heel de wereld bang van jou, revolverheld
Met bezemsteel en stoelen wordt de zolder eigen vliegveld
Met stiften en een kladblok ben je Rembrandt, en Picasso ook
Zij is een prinses, ze zal heur haar naar buiten werpen
Voor een prins zo onweerstaanbaar als jijzelf, hoe anders kan ze?
Als alleen de regen komt sta jij daar juichend in te dansen
Blij met de ontberingen, omdat die je gevoelens scherpen
Ho, maar wees voorzichtig, want je dagen zijn geteld
Van krijs tot hopelijk een zucht, tevreden voorbestemd
Na een leven van hard werken wordt herstel dan afgebeld
En wie blijft dromen eindigt in zijn allergoorste hemd
In de goot, althans, da’s meestal zo, verloren, zonder geld
Maar gelukkig, omdat rijkdom de ontwikkeling maar stremt.
’s Ochtends heel vroeg.