Ik zie een nieuwe vorm van hoop
Door stadions heen rennen
Fel, gedurfd, en onverwacht
Elke vijand jennen
Ik wacht maar op die olifant
Het liedje raakt niet uit
Mijn ziel, heel stiekum, juicht vast
Voor de Rotterdamse guit
En dan zijn er dus plots wel twee
Een zwarte en een witte
Leeuwen voor de wereld, om mee
In de maag te zitten
Wereld, pas maar op
Naar aanleiding van de vriendschappelijke wedstrijd tussen Oranje en Engeland (0-0), waarin Dirk Kuyt weer meer deed dan nodig was – omdat-ie deed wat kon.