Waar ik in mijn keizerschap
Een fijnrijk ambieer
Zet ik in mijn schooierdom
Schier ascetie neer
En niets hiervan is zo bedoeld
Het hoort niet bij elkaar
Toch is het oprecht gevoeld
Daarom wankelwaar
Niet dat dat een schande is
Zwabberen doet goed
Enkel deemoed maakt ons mens
Alles mag, niets moet.
Sloterdijk – Spaarnwoude.
Koud getrouwd
Ben ik ervoor
Aan wreder beeld begonnen
Maar dat klopt, daar kan
Een leven tussendoor
Toch denk ik in eeuwigheden
Leef ik in breder teelt
De welvaart snel geronnen
Maar dat klopt, daar gaat
Geen fortuin ooit voor
Ik ga, sterker, liever achter.
Toneelschuur, Haarlem.
Ik geef jou negen lettergrepen, en
Ik weet dat zeker
Goed twee weken verder
Wordt de preker, in mij, wreker
Slecht dat ik dat nu al
Zeggen durven zou
Maar zo goed dat ik daar
Ondanks alles op vertrouw
Rotsvast bouw op wat ik,
Lang al, weet, de beer is los
Ik geef jou negen lettergrepen
Wouter Bos, Wouter Bos, Wouter Bos.
Toneelschuur, Haarlem.
Groen, rood, groen
In blauwer luchten
Weet ik wat te doen.
Paarsomrande godenschemer
Doet ons goudomglansd verzuchten
Dat er niets aan valt te doen
Hoe het lot ook valt vandaag
Wat er ook gebeurt
Veel te fel, en mooi gekleurd
Is het leven, dat zo graag
Ons het werk laat doen.
Toneelschuur, Haarlem.
Ik denk in mijn winterwarmte
Dwars door frisse kilkou heen
Klappertand niet, vries niet vast
Maar pak mijn das en, op de tast
Een grote zwarte zonnebril
Dan stoot ik de deur opzij
En stap naar buiten, zonnig ijsvrij
Dit is hoe ik het graag wil.
Terras van Café De Roemer, Haarlem.
Karmeliet, daar denk ik
Zelden, vaker niet
Zakelijk gesproken
Denk ik liever niet dan
Richting dat vergiet
Daar raakt geen Geus
Mee droog.
Toneelschuur, Haarlem.
Zing, door de morgenstond
Ademloos rond
Raak, in je ruiterval
Struikelend grond
Droom, in je bergendal
Hard langs je staar
Predik er brilgedrag
Doe, wat je niet vermag
Niemand, hier
Vind dat raar
Maar ik
Ben ergens
Toneelschuur, Haarlem.
In your very own Helm’s Deep I
Failed, to call you John.
So, if in too much of this I
Tend, to carry on
I will see your centenary
Hold its own against me
And pray for ours to carry on
Far beyond what’s gone.
Toneelschuur, Haarlem.
Oke, galop
Ik spring over voorden
Ram langs jouw transen
Hoor half jouw hijgend
Gevreeskrijste woorden
Sla er mijn zwaard doorheen
Duw, trek en stoot
Maar ik sterf vanavond
Machteloos bloot
Ontketend, in
Oké, galop.
Toneelschuur, Haarlem.
Ik heb in Rohan
Wat rondes gewandeld
Blijkt nu als ik, zwelgend
Mijn kelken hervul
En in een bruingroen
Van helderblauw breed
Heb ik in wat ik mijzelf toen verweet
Jou een meppend ding zien doen
Nu deed ik dat zelf en vind ik
Dat ik dat wat minder moet doen
Weg met relateren.
Toneelschuur, Haarlem.