Bon beloond, wordt snel
Eenieder
Die te leven durft
Hoge bomen vangen niet
Veel wind
Ze worden omgezaagd
Wie de strop krijgt
Heeft daar zelf
En luidkeels om gevraagd:
Allemaal gelul.
Café De Souteneur, Haarlem.
Bon beloond, wordt snel
Eenieder
Die te leven durft
Hoge bomen vangen niet
Veel wind
Ze worden omgezaagd
Wie de strop krijgt
Heeft daar zelf
En luidkeels om gevraagd:
Allemaal gelul.
Café De Souteneur, Haarlem.
Ik? Een knappe jongeman?
Ja, maar niet vandaag
Alles is zo waterig
Zo loden, en zo traag
Alles is zo herfstziek
Zo onder wol gestopt
Moest kennelijk naar buiten
Was vast opgekropt
Och, zal vast verkeren
Kwestie van goed smeren.
Café De Souteneur, Haarlem.
Waar mijn zwaar getergde neus
De winterwende ruikt
Weet ik dat, in poolwind
Schuilt wat altijd fnuikt
Microscopisch kleine reus
Goliath die David sloopt
Altijd vroeg en onbemind
En, doorgaans, onverhoopt:
Moet maar overhoop
Want gooit het
Alles, dat het doet
Heel het leven op de loop
Want prooit het
Omdat het wel moet
Café De Roemer, Haarlem.
Waar je nooit een viltje vindt
En geen tap het doet
Daar moet ik snel heen
Anders gaat het vast niet goed.
Café De Souteneur, Haarlem.
Pomp meer vertrouwen in
Stellers, van norm
Bellers, van Storms
Es er de zekerheid in
Ergens, in die kille toekomst
Zit er dan alsnog
Erger dan riviervisch log
Plots en toch muziek in
Leven, in de duistertrog
Wentelzwemmen, naar omhoog
Mijn land houdt het niet droog
Dat is haar grootste zelfbedrog
Dat lijkt een Zeeuws dilemma.
Café De Souteneur, Haarlem.
Het is een roosterherfst
Bak uit de wind
Wondergezonder
Dan deel van
Het zomerlint
Het is een roosterherfst
Hoop hete lucht.
Terras van Café De Roemer, Haarlem.
Op een stroperig moment
Verdeel ik helen in één half
Smeer ik zalf in open wonden
Slacht ik snel het gouden kalf
Kip met dito ei gevonden
Ben ik toch niet weggerend
Althans, nog niet vandaag.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Tepelbreed verhardt zich, zwijgend
Dreigender verlangen
Dan alleen die ronde memmen
Waaromheen de shirtjes hangen
Breng mij dan getande klemmen
Want er zwelt sadisme
En ik wreek mij, dit ontstijgend.
Terras van Café De Roemer, Haarlem.
Je kunt maar zomaar zonder zitten
Heel ineens alleen
Wat je dan ook nog gevraagd wordt
Niets gaat door je heen
Maar alle dingen dwars
Alleen, dat merk je later
Dat is maar beter ook
Wie wat verderaf stond rest normaal
Alleen de kater.
Terras van Café De Roemer, Haarlem.
Voor Wim B.
Broddelroddel buigt zich over
Alles wat wij doen
Maar er klopt geen klote van
Stuur de broddelroddel met pensioen.
Terras van Café De Roemer, Haarlem.