Auteur: Michiel van Reenen

Ik kan maar niet begrijpen
waarom mensen dingen doen
om een ander af te knijpen
voor de lol, of voor de poen

Ik kan maar niet bevatten
waarom mensen dingen willen
(van een ander, en die) jatten
en ik slik niet eens veel pillen

Misschien moet ik dat wel eens doen
En verder niet meer denken
Maar liever geef ik jou een zoen

Laat u toch niet langer krenken
Wees eens hard en koen –
hoor de waarheid wenken!

Als tegen alles in de stroom
zich om de spoelen wikkelt
en eenzaam in het wit van stoom
een bergbeklimmer bikkelt
valt het allemaal vast mee
maar keihard naar beneden
Steen dan even koud als zee
en leven snel vergleden.

Het Wapen van Bakenes.

En als ik dan door straten loop
waar ik altijd al liep
met in mijn hoofd die stem die net
alles in mij opnieuw schiep

weet ik dat ik thuis ben hier
en dat ik goed heb opgelet
dus, vind ik, verdien ik bier
dat ik op zijn gezondheid koop.

(Voor Art)

Van open zee naar zo’n riool
Het is, niet eens, een hyperbool
Als je maar sop ziet voor zeilen
Het is een zaak, van zang en keilen

Laat het, door heel de hoofdstad,

klinken.

(Voor de Greasecrowd in Tuschinski)

Je hebt dus, overigens, bezoek
Slecht, dat je er niet bent
Kan niet kloppen, in mijn boek
Jarig en je eigen tent

Dan hoor je daar dus te zijn
Hoe moet ik anders mijn plicht doen
Het is zo en niet anders, pret of pijn
Vandaag is, stiekem, net als toen.

Voor Jochem.

Dit volk, dat
voor tirannen zwicht
en lijf en goed verheft
boven licht

zal niet snel verheffen
tegen stelers, of het heft
behanden, liever keffen
– dit volk slaat zich plat.

Ik ben voorstander van getrapte democratie zoals wij die kennen. Wij hebben het in dit land prima geregeld.

Je bent vanzelf tegoed voor deze wereld
ze teert op jou en vreet, van binnenuit
Let goed op en laat je niet verteren
anders komt leegte, onder je huid

Je bent van water, vuur voor deze aarde
maar soms lijkt alles lucht er binnenin
De tijd zal vast de vreemdste dingen leren
Zo hoort dat ook, het heeft zijn eigen zin.

Na eenheid komt chaos en waanzin
verder echt helemaal niets
daarom moet eenheid blijven
zonder gelul en geluchtfiets

ik ga niet hopen op hypocrisie
maar wil er iets beklijven
dan moet die tellen voor drie
anders overwint de onmin.

Het huilen van de wind die mij, vandaag
al niet beviel
lijkt op het loeien van de ventilator
heel debiel

Ik denk dat ik meer regen wil
en minder van mercator
ik geef perspectief een gil
liever dan geklaag

Het is, heus, mijn eigen schuld
ik kon niet overtuigen
daarom zal ik, ongeduld
met liefde voor de onzin buigen

en intussen dingen doen.