Ik zit hier op een plein en denk
de wereld weg, er is geen zwenk
die ik zou willen maken
waar zou ik voorgoed geraken
dat mij liever was dan hier?
Barvrouw, breng mij nog zo’n bier
ik ben overal geweest
in woud, bij bergen, langs rivieren
dat bevrijdt beslist de geest
en dat is iets om te vieren
maar het blijst was ik bij terugkeer
naar waar wind waait, langs de plas
hier ben ik in eigen sas:
geef mij dit moeras.
Voor Joost Pollmann.
Dit is zo’n dag dat vogels poepen
op mijn vers gedane was
en dus wens ik grote groepen
vogels, even, aan het gas
Totdat ik erachter kom
dat de boter lekte
ik mij dus ter teiltje krom
en grimlach van de gekte.
Eenmaal met de koelkast klaar
op het balkon gezeten
zie ik dat een vogel daar
op mijn deurmat heeft gescheten.
Twee klop voor op je kop
En de tyfus, voor je zusje
Zak maar lekker in de stront
Nee, je krijgt geen kusje
Ik hoop op je stervensmare
die bazuin ik alsdan rond
ik zal pas bedaren
bij je graf, daar kak ik op.
Denkend aan Nederland droom ik een nachtmerrie
meerderheid, hier, dat zijn schoften
kleingeestig, bang, verscholen op loften
ondergedoken in misrealisme
Maar ik word niet wakker, in deze herrie
is slapen het enig verweer
weer trekt de zwarte colonne tekeer
ik, hier, hunker, naar meer humanisme.
Ik kan maar niet begrijpen
waarom mensen dingen doen
om een ander af te knijpen
voor de lol, of voor de poen
Ik kan maar niet bevatten
waarom mensen dingen willen
(van een ander, en die) jatten
en ik slik niet eens veel pillen
Misschien moet ik dat wel eens doen
En verder niet meer denken
Maar liever geef ik jou een zoen
Laat u toch niet langer krenken
Wees eens hard en koen –
hoor de waarheid wenken!
Als tegen alles in de stroom
zich om de spoelen wikkelt
en eenzaam in het wit van stoom
een bergbeklimmer bikkelt
valt het allemaal vast mee
maar keihard naar beneden
Steen dan even koud als zee
en leven snel vergleden.
Het Wapen van Bakenes.
Je hebt dus, overigens, bezoek
Slecht, dat je er niet bent
Kan niet kloppen, in mijn boek
Jarig en je eigen tent
Dan hoor je daar dus te zijn
Hoe moet ik anders mijn plicht doen
Het is zo en niet anders, pret of pijn
Vandaag is, stiekem, net als toen.
Voor Jochem.
Van open zee naar zo’n riool
Het is, niet eens, een hyperbool
Als je maar sop ziet voor zeilen
Het is een zaak, van zang en keilen
Laat het, door heel de hoofdstad,
klinken.
(Voor de Greasecrowd in Tuschinski)
En als ik dan door straten loop
waar ik altijd al liep
met in mijn hoofd die stem die net
alles in mij opnieuw schiep
weet ik dat ik thuis ben hier
en dat ik goed heb opgelet
dus, vind ik, verdien ik bier
dat ik op zijn gezondheid koop.
(Voor Art)
Dit volk, dat
voor tirannen zwicht
en lijf en goed verheft
boven licht
zal niet snel verheffen
tegen stelers, of het heft
behanden, liever keffen
– dit volk slaat zich plat.
Ik ben voorstander van getrapte democratie zoals wij die kennen. Wij hebben het in dit land prima geregeld.