Ik droom uiteenlopend
, vannacht
van valbijlsalafisten
en eenzaam rennen door de stad
die ik zoveel heb liefgehad
die leegte langs de Thames
Ik word, dan
maar weer wakker
het zal voor altijd gisten
Maar ik houd nog steeds
van die stad
en van wat ik in jou zag
da’s meer dan jou, gelukkig
En ik houd van die eenden
hier bij het station
En van het leven dat altijd
zoals het ook begon
zal willen blijven leven
Er is altijd meer te geven.
Thuis.