Ga naar de inhoud

Rondvaarthulde  

We dansten langs de grachten
kwamen verder dan we dachten
en huilden van plezier, daar op het plein
dat kun je onzin noemen
ik zou het liever roemen
als hoe een groot land klein kan zijn

Even niet zo onverbonden
even bij elkaar

Morgen zijn er nieuwe wonden
is het alweer klaar

moeten we weer jaren hopen
dat we ons niet overlopen

dat we blijven, wie we zijn.

Gepubliceerd inUncategorized