Waar de muze werk vergt
kan de muze niet meer zijn
die is er eerst, die komt ervoor
en door, een eindeloos refrein
Als dat niet klinkt, maar men verzinkt
in peilloos diep geleuter
verkneuter ik mij liever dan
dat ik een pot ga zeiken
en ga ik roodborstkijken:
dat is mooi, dat vind ik fijn.
Bij eerste lezing van Victor Schiferli’s ‘Toespraak in een struik’, maar niet over zijn (uitstekend) werk: meer n.a.v. een gesprek met een aanhanger van het Ampzing die tegen mij zei: “Veel werk, hè, dichten?”. Welnee. Als het dat is ben je geen dichter. Het IS zoals Keith Richards zegt: het drijft langs, je springt en grijpt ernaar, en af en toe grijp je niet mis.