Als ik niets zeg denk jij vanzelf
maar vaker denk ik laat ik maar niks zeggen
soms omdat ik niet wil kwetsen
nooit omda’k niet uit wil leggen
wel vaak omdat ’t niet past
ik ben gast
in jouw leven, werk op tast
moet klimmen, zoeken, soms dreggen
in elk geval wil ik niet zwetsen
dus doolhoflopen, langs eenzame heggen
hopen, dat ik mijzelf niet bedelf
– en al die tijd mis ik je zo.
Omdat een mens, dus, van alles beleeft.