Wat vreemd mechanisme oogst goten vol bloed
Van een weggegooid lijk nu volvoed
Van de flinterdun lijken de lijken
Zo haatvol voor lijken die lijk niet meer lijken
Maar voor hun deel van mijn geest prijken
Stram in mijn vaten stolt ijzig mijn bloed
Mijn ogen zien ogen vol opgekropt leed
Lijken vol opgekropt kilgif, de ogen
Opstuivend zwartverglast zand
Een van onschuld gereinigde zachtroze hand
Beschermt gebald de synagoge?