Zeven zwanen zweven hier zo
Zachtjes door de lucht
Omcirkelen de luchtballon
In stilte op de vlucht
Rivierterrassen vullen zich
Met riet en donker water
Daar zoeken eenden hongerig
Naar brood, naar vet voor later
Als herfst weer valt en
Winter komt de bomen
Weer gaan kalen
Het zwerk betrekt, en ijs zich legt
Op sloten en kanalen
Dan hult Noordholland zich in mist
En droomt van lenteweer
Dan kiezen duizend meeuwen zee
Dan
Keert de eenvoud weer
Neem
De strijd
Een levende planeet
Bevrijd van mens
En de vervuiling
Rest slechts gloeiend heet
De zanden die verzinken
In agressie en geweld
Natuur tegen natuur
Geen waterweg, geen veld
En als er dan al goede wil
Bestaat rond Hachurat
Wie zal hem ooit ontdekken
In het eindeloze mat
Voor alles is verloren
Voordat alles is vergaan
Zal deze ene denkplaneet
In werkelijkheid bestaan
Kom, ik neem je mee
Naar een stad van licht en vrede
Ik draag je steunend naar een zee
Van wijn en honingmede
Ik zal je stil doen fluisteren
Naar flarden van muziek
En ademloos doen luisteren
Naar felle retoriek
Ik zal je strelen en ontkleden
Neuken in het gras
Dat eens de bode van een nieuw
En bloeiend leven was, ach
Kom, dan laat ik je misschien
Bij leven en bij zijn
Bij rust en domweg diep geluk
Mijn stad, mijn Haarlem zien.