Op een mooie, dooie, grijze dag als deze
wil ik wezen
wil ik wezen wat ik ben
waar ik ben, want ik wil lezen
wat jij denkt, dus wie je bent
in dit rustig vogelfluiten
klus jij jou door roei en ruiten
hamerend op toetsenbord
’t Is een ondag, om te kezen
maar dat mag nu even niet
Dus ik ben waar ik wil wezen
tussen geen en jouw verdriet
en jouw ziel wordt leeggestort
in de krochten en de stegen
van het online meebewegen
waar jij denkt, dat je wat bent
en ik woon, met enig vrezen
laptop aan, omdat het ken
Ik wil wezen,
op een mooie, dooie, grijze dag als deze