Ga naar de inhoud

Tralaïka  

Sjaja, toen werd ik
Kinds ervan
En danste ik,
Waar dat niet kan
Op grote rooie schoenen

Nu zit ik, op te duur tapijt
Dat slecht daarop was voorbereid
De vlekken weg te boenen

Ik had dat kunnen weten
Je moet het niet vergeten

Er is geen vaagheid over aan
Wat echt is.

Gepubliceerd inUncategorized