Ga naar de inhoud

Toch nog een sonnet  

Ik snap niet waarom je weg moet
Wat in jou verplicht tot plaatpoets
Smoezen die je echt niet hoeft
Voelen, hangend, weer als stootvoets

En ik denk, terwijl ik verder treed,
Verbeten, altijd, alsmaar, weer aan jou
Gek misschien, maar ik kan weinig helpen
Dat ik zoveel van je hou

Dus zwerft hier mijn ziel
– Ja heel gek, want onverloren –
Door een tijd die niet beviel

Ja, heel vreemd, want toch geboren
– Eigen kar, dus enig wiel –
Doe mij één nieuw ochtendgloren.

Lugosi’s, Haarlem.

Gepubliceerd inUncategorized