Vandaag, dat al in afbak is
(middag nauwelijks begonnen)
wijst wat ik al wist
dat het onbegonnen
werk is, omdat er geen tijd is
dat moet snel veranderen
het is allemaal zo log
God (u bent er niet, toch)
geef mij dagelijks duizend
uren meer per etmaal
(mij, maar niet de anderen)
opdat ik, alles huiswaarts sluizend
flonker, van de praal.
Voor de domme klootzak die mij trachtte af te stoppen in een winkelstraat, onlangs, toen ik haast had. “Meneer, onthaast u eens!” “Zeker niet! Haast is GOED! Meer ervan, in het leven!” Zo. Weg, met de relifascisti.