Chielie's gedichten Berichten

Tieren, van verslagen goden
Rammelt, over mijn domein
Spanten kraken hard, de wind
Huilt meer dan tien geboden

Maar ik grijns blij, en in berusting
Machtig naast het raderwerk
Dat loopt zoals mijn arm dat wil
Victorievreugd is mijn.

Na zeven magere jaren doet, sinds gisteren, mijn pc-microfoon het, samen met, na bijna een jaar ellende, mijn cd-writer: mede dankzij Microschoft eindelijk een all-singing, all-dancing machine. Ik geef toe, er blijft wat te wensen over, maar niet veel. Oh. En het stormt ;-).

Mazzel leidt tot kortgeloof
Pijn het zwakbod voorbij
Ben ik bang, in mijn alcoof
Is mijn nu niet meer van mij?

Neen, ik ben duidelijk
Al heel mijn leven lang.

En niets wordt vergeten, geen snerpende fluit
Geen ongevraagd voorgaan, geen snaarslag vooruit
En alles blijft hangen dat werkt en solide is
Niets dat nog fluttert glanst echt, dat straalt mis

En zo is de dogmatiek tweesnijdend zwaard
Rammelt een tijdsbesef altijd verpaard
Zwaait wat kortzichtig kijkt altijd met gis
En staat wat zich sterk weet voor eeuwig in bis

Wij evalueren en abstraheren
Als stalen wij goud van een rokende Smaug


Dat komt van het kinderlijk testen van Twente
Het pesten met rente in Neerlands Gouw

En al hebben wij hobbits, ons concept trouw
Oostkabouters tuin getoond die wemelde van lente
Toch heeft dat de schaduwen niet kunnen keren
Terug vanuit Mordor: rauhfaser van Rauch.

Over, en naar aanleiding van de evaluatie van, Examen-net.nl.

Trillend van jou en
De koorts in mijn ziel
Herken ik de droom die me
Net overviel

Jij hebt jezelf
Tot monster gemaakt
En ik heb mijn ziel gespaakt
Sterf snel, ik bel niet meer.

Hoe het nooit meer eindigt. Houdt verband met hoe het begon.

droom geen koffie
geef suiker of zelfs
melk, maar
droom geen koffie
droom geen koffie
droom geen koffie
schenk haar.

Grrrrr.

Als jij een regent was
Reed ik de guillotine
De ossen na het plein op
Om er aan te verdienen
Niet eens uit principe.

Toneelschuur, Haarlem.

potfok hemel teringterg
het klikt, en prutverkennert
het blaast mijn fontjes stiekum op
het rendert alles op zijn kop
en ik zit hier met microsof
nee hemel, dat is tof.

Microschoft Internot Exploder 6 wijst als eerste browser default Verdana aan als font voor webpagina’s die geen fontdefinitie bevatten. Erg naar als die Times New Roman je bedoeling was, al die jaren. Vooral omdat die Times een puntsgrootte kleiner uitvalt, voor het oog, bij de standaard fontsize 3. Nee, neem dan een voorbeeld aan de fijnprima Netscape 6.1. Dat ik het nog eens zou zeggen. Plugplug.

ik vis, dus
ik leef onder loodgrijze luchten
waar windhanen zuchten
in piepende zwenk
zwaluwen vluchten en

ik reik naar buiten waar
levend romanzang wacht
achter mijn schermnacht
en luchtlekke ruiten

platverwaaid pannendak
vastverklampt mos
storm en gitaren
mijn stad laat niet los.

Over wat mijn broer ‘vissen‘ noemt en het huidige uitzicht.

maar ik weet
dat ik niets moet zeggen
je moet zien, mettertijd
dat je altijd vermijdt
jouw beeld op het mijne
te leggen.

Dit gaat niet over NetCast, maar is een antwoord op een opmerking die Juliëtte ooit tegen me plaatste: “je leeft in het verleden”.