Waar dromlems in goudblauw heuvelig ronddrommen
ligt mijn herinnering
onderlangs en overdoor, maar zelden
dwars doorheen, dat is een ding
dat ik niet zal vergeten
je moest eens weten
de dromlems vergoten hun onbloed als stommen
zo ging dat, dat was hun leven
drommels, en als ik heel goed was in velden
dan kon ik ze ontsnapping geven.
Met dank aan @Cookie_veD.