Ja, maar als ik
Jou geloof
Doorheen het doorgaand bonken
En het enthousiasme in je
Overmatig lonken
Is er lekker niets in mij
Dat daardoor nog kan lijden
Omdat het jou wel lijen kan
Voorspel ik fijne tijden
Voor zo’n gedreven man.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Alles bij elkaar gebracht
Waar, in gouden najaars-aarzel
Heel bedeesd de dag al valt
Voor hij voluit stond
Heb ik waar ik vond
Dat, doorheen de veelspalt
Met zekerheid geluk bestond
Mij dat dan maar gedacht
Wel vreemd, zo’n vrijdagmorgen.
Terras van Café de Roemer, Haarlem.
Mijn muze is verbitterd, zuur
En, vandaag
Verregend
Alles in mij legend
Traag
Werk ik aan een zoeter uur
Dat laatnamiddags wacht
Rijd ik in mijn dromen naar
Een stiller, kalmer pracht.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Verhip, maar kijk, mijn muze
Kan ook gewoon nog lam
Plots wat minder stram
Deinen met de her-excuse
Doorgaan, maar als vachtdiep schaap
Als strakomhulde wolf
Toch is dat niet strikt mijn ding
Elke hand zijn eigen kolf
En eenzaam hier, de mijne.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Maar kijk vooruit
En weet, wat anders wordt
Zeven Franse sloten verder
Draait het zich tot gort
Gromt, tevreden, verder
De leeuw, als vals schavuit.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Bij de overname van de Koninklijke Luchtvaart Maatschappij door Air France.
Het is zinloos zandverzet
Pyrrhus op papier
Op de echte kern gelet
Blijft er weinig over hier
Maar dat is het net
Onder paarden is het raden
Niet naar wie wat wedt
Maar de strijd om wie wat is
Geëcht door wat men neerzet.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Zelf zie ik geen been in
Een harder, nieuw
Begin
Vind ik er, vanzelf
Wel weer
Een zelfde streven in
Mocht ik mij gaan richten naar
Een kleiner, stiller nijd
Waarschuw mij dan, want dan
Pleit ik mij te vrij.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
En ik denk dat je niet wilt gaan weten
Wat een pen in mijn hand mag verkunnen
Wat ik zelf naar jou toe mij vergunnen
En waardoor ik mij nog heen ga zweten
Bekijk het, verstrijk, laat eraf
Dit is je straf, dat ik altijd
En ook nog voor eeuwig mezelf zal zijn
Dat ik er niet meer ben doet mij dan geen pijn.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Twee heuvels over
Zie ik wat jij mij
Heel lang dwars
Voorgespiegeld hebt
Toen had je ook al gelijk
Ik val, terloops, in mijn eigen bereik
En gek genoeg ben jij daar
Handen, in mijn haar.
Dat ik er niet meer ben doet mij dan geen pijn.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Voor Eldridge Llewellyn Isselt.
Rietlief, ik heb mij
Alweer vergist, vandaag
Waar ik, zelf te traag
Eindelijk het voortouw nam
Is dit weer wat ervan kwam:
Rietlief, het is
Niets.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.