Hola, galoppi
Ik stop u per kruispunt
Ram er per pruisrund
Zo’n houten geval door
Vlees kost mij meer dan
Een dood stukkie boom
En zo’n hamer houdt beter
Dan paardentoom
En ben ik op stoom
Dan pak ik mijn kransje
En zing ik tevreden
Van andermans droom
Nog voordat ik ga bidden.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
In de slagverstreken zon
Die onderdoor de wering
Door mijn ochtendogen spiest
Krijg ik fijn de tering
Maar ik zal nog lachen
Als wat jij verkiest
Als het ander fratsenmachen
Doet wat het begon
Heel vanzelf
Niet.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Ja, dat kun je zomaar doen
Daar ga je niet in falen
Maar je moet dat wel vooruit
En voorgoed betalen
Dat lijkt nu niet erg
Maar dat reikt uiteindelijk
Zonder feest en huldeblijk
Dwars door been en merg
En daar kook je soep van of
Dat geef je aan de hond
Maar daar kom je niet vanzelf
De wereldbol mee rond
Of rechtdoor je leven
Probeer het eens met geven.
Proeflokaal ‘De Gouverneur’, Haarlem.
‘Mag ik de suiker meenemen’
Die had ik niet eerder gehoord
En die wordt, in kiem, gesmoord
Want ik ben daar niet van
Verstoord door de gedachte
Door, niet van, een ander
Iedereen mag wachten
Toch gaat dat niet door
Laadt mij mijn triremen.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Je wint dus twee,
Voor de fooienpot
Omdat ik dat net verzin
En da’s een mooi begin
Want kijk, zo is het leven
Het komt niet aan op geven
Maar op het eigen zijn
Wie zich rekent naar de dijn
Ziet daar meer dan er echt in
Zit en ooit gezeten heeft
Neem mij kwalijk, dat is zot
Doe ik mooi niet mee
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Kun je wild gaan springen
Stampen op de zin der dingen
Drammen dat je naar
Een nieuwer wezen wilt
Zal ik blijven vinden
Wat ik vinden moet
Lammen in mijn haar
Draag ik wel, verstild
Proeflokaal ‘De Gouverneur’, Haarlem.
Kijk, daar hangt
Een vlinder, San
Snap jij daar iets van?
Ik dacht dat het winter was
Zag al bloemen op mijn glas
Meende dat mooi leven
Zoals dat, allang voorbij was
Kijk nou wat daar hangt.
Proeflokaal ‘De Gouverneur’, Haarlem.
Je kunt wel hoog bouwen
Maar wie moet erop
En wie, vooral, gaat eraan?
Ik kijk mij, voor strop
Een weg uit de touwen
Liever de lach langs op weg naar de traan
Want die is van mij
Die mag ik zelf hebben
Noem het egoïsme
Want dat is van jou
Maar ik schaad niemand met niet zijn
En blijf mijn eigen eenvoud trouw
Ja, dat vind ik fijn.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Nee hoor, dat betekent het niet
Omdat ik dat nooit heb gezegd
En ik wil het nog veel sterker zeggen
Ik heb het zelfs nooit gedacht
En nu, als ik superlatieven verwijder
Blijft eenvoudig grieven
Helder, groen, naïef
Een, voud, grieven
Zie dat vooral eens
Maar anders maar niet
Ik kan het tegen je schreeuwen
Maar jij luistert niet.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Tijd als gimmick
Ja, dat kan
Tu t’appelle, zei ik al
Moi pas non plus
Mais pas du tout
Ik ben hoe ik leven moet
Van niemand dan mijzelf
Ja, dat maakt niet zomaar
Veel goed
Maar, veel erger
Alles.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.