Zelfs in winterkou, kan ik
Achter jou dat licht zien
Kerken, tempels, minaretten
Niets in dit besneeuwde blauw
Voorzover ik dat kan horen
Gaat me dat beletten
Schaarste aan bazuinen, maar
Beter, wellicht, zwijgen
Kan ook bergen nog verzetten
Stiller stijgen naar het uitzicht
Dat, alleen, beleven
Nergens meer op letten
Eindelijk bevrijd.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Grappig, dat ik Rijk zie glijden
Als ik net aan fretten denk
Komt daar toch nog pret bij kijken
Vreemd, dat jij daar dan niet bent
Toch zou ik nog liever prijken
Op jouw lijst van verse lijken
Dan met jou, in Purmerend
Leven in een rattentank
Ik kan fretten lastig lijden
Da’s misschien mijn fout
Moet je ander mens voor wezen
Voordat je van fretten houdt
En, misschien, iets anders lezen.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Nou moet je ophouden, geef
Mij niet meer, van mijn eigen
Gemaakte verleden
Dingen die niet gaan verglijden
Wil ik best blij lam belijden
Maar niet bij de makers
Niemand komt, ooit, ergens
Dat soort mensen zo vaak tegen
Dat het gaat vervelen
Ik kan mijn verlegenheid
Die natuurlijk zwaar gaat wegen
Heel slecht velen
Kees, ga alsjeblieft weg.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Bij het, voor mij onverwachte zowel als onthutsende, verschijnen van Kees van Kooten, naast mij aan de bar.
Maar er zijn er die het niet
Ontrieft, verstoort, verhardt
Die het, ondanks deel noch part
Niemand ooit ontraden
En ik ken geen beter lied
Dan wat zingt dat wat beperkt
Enkel ooit zichzelf versterkt
Maar alles wel kan schaden
Rookt u, alstublieft.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Als jij , in die overtuiging
Ooit nog ruimte ziet
Iets ervan weer te herzien
Bel mij dan maar niet
Heb het lef er dan maar bij
et zelf te komen zeggen
Je kunt mij dat anders toch niet
Sluitend uit gaan leggen
En ik ben vanzelf wel hier
Hoef niet meer te rennen
Vond dat toch al geen goed plan
Laat mij liever kennen
Vluchten past een beter mens
Mij de eerlijkheid
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Ik kan er maar niet over uit
Hoeveel jij van mij weet
En dat je dat ook al die jaren
Altijd al zo deed
Ik heb daar diep respect voor
Ik ben weer trots op jou
Maar weet je, echt en eigenlijk
Wat ik liever wou?
Weg zijn, in de kou.
Café Lugosi’s, Haarlem.
Ik heb, van berg tot kam
Die vrede niet gezocht
Maar op mijn eigen helletocht
Waarbij die hel weer niet van mij kwam
Enkel naar mijzelf gezocht
Omdat ik nergens in
Dus ook niet in mijzelf geloof
Enkel denk in vrijzin
Daar is geen gewin
Enkel zelfontroof
Maar er is wel,
Gek genoeg
Veel meer vrijheid in.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Toch gek, dat
Wie die dingen koopt
Het meest ermee
Te koop loopt
Dat weer af te wijzen
Als men de verschepping ziet
Echt veel verder komt men niet
Dan dat maar weer verwerpen
Toch niet gek, dat
Dat mij noopt
Mijn pen eraan
Te scherpen
Reden tot verijzen.
Proeflokaal ‘De Gouverneur’, Haarlem.
Hola, galoppi
Ik stop u per kruispunt
Ram er per pruisrund
Zo’n houten geval door
Vlees kost mij meer dan
Een dood stukkie boom
En zo’n hamer houdt beter
Dan paardentoom
En ben ik op stoom
Dan pak ik mijn kransje
En zing ik tevreden
Van andermans droom
Nog voordat ik ga bidden.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
In de slagverstreken zon
Die onderdoor de wering
Door mijn ochtendogen spiest
Krijg ik fijn de tering
Maar ik zal nog lachen
Als wat jij verkiest
Als het ander fratsenmachen
Doet wat het begon
Heel vanzelf
Niet.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.