Het is weer geen viltje
En het klopt, dat mist
Wat romantiek, maar
Waar ik die ooit wist
Maakte-ie me ziek
En alle rhetoriek
En denken uitgegist
Hang ik er niet langer naar
Het was toch al nooit een list
Valsigheid verkilt je
En het regent binnen niet meer
Maar ik ruik wat brand
Sandelhouten fouten
Wachtend op een weerkeer
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Trapvangend halflicht
Fletsbleek gevangen
Teerbroos verlangen
Dat nergens voor zwicht
Als ik in dromiger uren verzonken
Onverhoopt naar jou blijf lonken
Sla mij dan hard, dat
Ben je aan jezelf verplicht
Ik zal het jou nooit doen
Kan dat niet en keur het af
Maar is toch geen fatsoen
Voel het zomaar niet;
Komt vaker voor: ik vergiet.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
In de slagverstreken zon
Die onderdoor de wering
Door mijn ochtendogen spiest
Krijg ik fijn de tering
Maar ik zal nog lachen
Als wat jij verkiest
Als het ander fratsenmachen
Doet wat het begon
Heel vanzelf
Niet.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Ja, dat kun je zomaar doen
Daar ga je niet in falen
Maar je moet dat wel vooruit
En voorgoed betalen
Dat lijkt nu niet erg
Maar dat reikt uiteindelijk
Zonder feest en huldeblijk
Dwars door been en merg
En daar kook je soep van of
Dat geef je aan de hond
Maar daar kom je niet vanzelf
De wereldbol mee rond
Of rechtdoor je leven
Probeer het eens met geven.
Proeflokaal ‘De Gouverneur’, Haarlem.
‘Mag ik de suiker meenemen’
Die had ik niet eerder gehoord
En die wordt, in kiem, gesmoord
Want ik ben daar niet van
Verstoord door de gedachte
Door, niet van, een ander
Iedereen mag wachten
Toch gaat dat niet door
Laadt mij mijn triremen.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Je wint dus twee,
Voor de fooienpot
Omdat ik dat net verzin
En da’s een mooi begin
Want kijk, zo is het leven
Het komt niet aan op geven
Maar op het eigen zijn
Wie zich rekent naar de dijn
Ziet daar meer dan er echt in
Zit en ooit gezeten heeft
Neem mij kwalijk, dat is zot
Doe ik mooi niet mee
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Kun je wild gaan springen
Stampen op de zin der dingen
Drammen dat je naar
Een nieuwer wezen wilt
Zal ik blijven vinden
Wat ik vinden moet
Lammen in mijn haar
Draag ik wel, verstild
Proeflokaal ‘De Gouverneur’, Haarlem.
Kijk, daar hangt
Een vlinder, San
Snap jij daar iets van?
Ik dacht dat het winter was
Zag al bloemen op mijn glas
Meende dat mooi leven
Zoals dat, allang voorbij was
Kijk nou wat daar hangt.
Proeflokaal ‘De Gouverneur’, Haarlem.
Yup, wie dat doet
Verdient sympathie
Omdat ik zoveel klare lijn
Zelden ergens zie
Maar ik houd niet van
Doen wat ik al kan
Ook al is dat werken
Van die doffe scheppingspijn
Ook al is te hebben zoet
Betrekken alle zwerken
Dan nog liever zon.
Proeflokaal ‘De Gouverneur’, Haarlem.
Ach, je had gelijk, ze zijn
Botter dan zichzelf
Wie in dronken middellijn
Net over de schreef stapt
Is mij liever dan wie rein
Uit het eigen huis klapt
Om cultuur te kijken
Zoekend naar de lijn
Want daar zit geen lijn meer in
Is alleen maar tegenzin
En niet eens van mij
Maar van wie erbij
Maar er nergens in is.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.