En dus is er geen echt verschil
Omdat mij dat niet pakt
Ik word van iets anders stil
Dat nooit kan worden afgevlakt
Zwijgen doe ik bij jouw ziel
Zo diep en zo vertrouwd
Omdat ik voor jouw ogen viel
Omdat ik van jouw zelf zo
Houd.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Voor Sandrina.
Nee, geen woord Frans
Liever Turks
Maar dan ook graag wat Pools
Het is eerder Europees
Niets daarvan is wat ik vrees
Maar volstrekt Mongools
Is verplichten, maakt mij nurks
Dwingt mij tot een Anderdans
Wanderkans voor mij.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Tegen wat jij denkt te weten
Houdt geen rede stand
Zelfs jij zelf hebt jou niet langer
Sluitend in de hand
Ik blijf tevreden
Reden voor een leven
Vinden in een recht
En vol verstand dat vecht
Ervoor te geven wat
Nog lang niet is vergleden.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Wilnis wil
Beschutting
Haarlem heeft
Verhutting
Valt dat combinabel?
’t Is, abomidinges.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Maanrood volgt voor
Huilbuil
Als ik hier begrip zie
Traanlood wolkt door
Muilpruil
Moenie, moognie, flipnie.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
De Gorter in mij
Stierf jaren geleden
Zo’n zeven, vier maanden
Na mei
En nog is hij
Niet klaargestreden
Gedreven, fier, gaande
Nabij
Heel irritant
Zo’n wereldbrand
Van romantiek van binnen
Van de Gorter in mij
Raak ik frequent
Volledig buiten zinnen
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Ja maar met zo’n onderkin
Vind ik dat je lef hebt
Met zo’n slechte neus behept
Steek je ‘m voortvarend in
Dat wat jou niet aangaat
Dat met jou niets heeft
Terugverlangt naar vlakten waar
Niets van jouw soort leeft
Moet je niet te vaak doen
Krijg je heibel mee
Lijk je ook niet slimmer door
Eerder slachtbaar vee
Maar daar zit ik, heel verklaarbaar
Helemaal niet mee.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Het is weer geen viltje
En het klopt, dat mist
Wat romantiek, maar
Waar ik die ooit wist
Maakte-ie me ziek
En alle rhetoriek
En denken uitgegist
Hang ik er niet langer naar
Het was toch al nooit een list
Valsigheid verkilt je
En het regent binnen niet meer
Maar ik ruik wat brand
Sandelhouten fouten
Wachtend op een weerkeer
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Trapvangend halflicht
Fletsbleek gevangen
Teerbroos verlangen
Dat nergens voor zwicht
Als ik in dromiger uren verzonken
Onverhoopt naar jou blijf lonken
Sla mij dan hard, dat
Ben je aan jezelf verplicht
Ik zal het jou nooit doen
Kan dat niet en keur het af
Maar is toch geen fatsoen
Voel het zomaar niet;
Komt vaker voor: ik vergiet.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Heeft geen grens
Aanmaat
Denkt in deinzen
Aflaat
Kijk, de hel
Komt toch
Niet mijn grijnzen
Waanplaat
Liederlijk en log
Wankel je naar wens
Grappraat, deurbel
Helemaal niks
Stom.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.