De pij maakt vrij van lot en roem
Van zelfgekozen strijd en doem
En dus van eer en eeuwigheid
Want van de ladderdrang bevrijd
Mijdt daarom het klooster
Want dat doet de muze ook
En liever op het vurig rooster
Dan de ziel verblind door wierook.
Bij Bork.
Leeg, slap en vormeloos; kosteloos kaalslaggevoel, redeloos
Want de ochtend brengt rustgevend gouden gloren
Evenwicht, geen winst, en ook nog niets verloren –
Maar ik voel mij wat broos, al een poos:
Het sneeuwt.
Bork.
Pang! Omdat de glazige blaas
Gespannen om ons, schreeuwt om scheuren
Als een blinde muur om deuren
Pang! Omdat ik niet zie, door een waas.
Bork.
Ik heb het sijpelen van jouw bloed
Op een afstand van jaren gehoord
Hun oorlog, die diep in jou heeft gewoed
Ik, de getuige van volkerenmoord
Zwijg omdat alles is
Alles is omdat ik zwijg
Alles komt altijd weer terug.
Zachtgeel, kilgroen, licht, vrijblijvend
Dofgedreun van scheepsmotoren
Voetstap in de gang, mijn hoofd
Een holle hal vol draaiende rotoren
Weggemoffeld, van haar klank beroofd
Door morgenrust, verstijvend.
Bork.
Je gekras, dat
Krijst om een pijl
Bedoeld als laatste over Willem van.
Macht is een extensief expansief iets
En duur, en dromen leiden tot niets
Zolang geld de wereld beheerst.
Naar aanleiding van filosofisch betoog door Jeroen Kluft.
Spitse magere varkensmuil
Rimpelhuid, Zandkorstvel, Aggro-oog
Borstelhaar, Duwneus, Stoffig als droog
Nat zonder meer ongelofelijk vuil
Goorknor, Smeerstront, Schuddebuik
Viesvreet Spletneuk Asoslaap
Natsmak Kwaadreuk Spergaap
Stuntsloop, Graafkop, Krachtsmisbruik
Erin met het mes, steek, scheur en snijd
Gillend geguts van het bloed en de inhoud
Netjes verwijderd, voedzaam bereid
Blootroodgeroosterd op hardgeurend hout
De smoel propvol appel, de oogjes vol nijd
Stom schransbaar varken, met peper en zout.
Tuimelt naar blauwe facetten
Dansende zon in een helwitte lucht
Wankelend, zand en helmgras, zucht
Vlinderend water, lege netten
Tsjirpen, zwevend, citrusmelkgeur
Stofdroog sloffend steengeschoffel
Corpulent, sigaar en troffel
Goed humeur wat ik bespeur
Ontsporende dames, krassend kakelend
Omklapkoffie, vallende suiker
Waanzinnig woedende drugsgebruiker
Want stuivende coke, en aftakelend
De lucht van agressie heet eerste bloesem
Heet, maar verwaaiend, en overal haast
Reuk van schroeiend vlees, ik drink droesem
Loom, lam leuterend, verdwaasd
En kijk! Daar wandelt een deinende boezem
Met loeiend, eraan, wat ligt, slaapt en graast.
Ter kantine en bij Bork.
De bomen waren as
De lucht was zwart
De heuvelen zonder gras
Lagen op mijn pijnlijk hart
De mannen werkten niet
Rondom in ’t riool
Als groeven ze met een vergiet
Maar kalm en zonder jool
Over de aarde leek
Waarschijnlijk alles stuk,
De wereld en het plakje cake
e leven vol geluk
Ik liet mijn liedje klinken
Bang en overstuurd
Mijn voeten die afschuwelijk stinken
Liepen in de foute buurt.
Bij Bork, ontwennend.
Zie Gorter, 1890.