Ik kijk naar mist
Het voelt verfrist
omdat het dat ook is
Ik houd niet zo van warmte
maar ik voel mij wel al oud
mede daardoor voelt het mede
toch vooral wel teringkoud.
Ik zeg u, de winter
(die van Jan, die van de splinter)
is geen kattepis.
Ik kijk naar mist
Het voelt verfrist
omdat het dat ook is
Ik houd niet zo van warmte
maar ik voel mij wel al oud
mede daardoor voelt het mede
toch vooral wel teringkoud.
Ik zeg u, de winter
(die van Jan, die van de splinter)
is geen kattepis.
De herfst ligt in bladeren onder de sneeuw
die vannacht in versheid viel
De versheid van dichten is soms heel debiel
maar kan dat toch prima beschrijven
en wat van dit al zal beklijven
is lente, als het geraaskal verstomt
Verdomd, het regent hier prenten
van veel teveel onzin nu al, deze eeuw.
Met je perfide belangen.
De tijden zijn donker
Het tij van de tijd raast
de nietsheid voorbij
de nogminderheid in
en wie dat nog verbaast
die heeft meestens geen zin
in iets anders dan blij
of in dapper geflonker
Maar op alles werpt licht zich
Wie zwart niet wil zien
zal verrast staan van bruin
want dat leidt om de tuin
en het blijft altijd bezig
en steelt bovendien.
Leve de opblaaskikker.
Ik ben een ezel zonder bruggetje
een soort van kind met open ruggetje
gebouw met bouwfout aan de basis
een inherent geloof in stasis
En de relatie van de natie
met de nazi en inflatie
een gebrek aan educatie
en een slechte reputatie
leidt mij naar naar een sensatie
van zeer grote consternatie
om de herkomst van het kwaad
dat niet snel verloren gaat
Dus is nu de situatie
dat de valstrik van prestatie
(lijdend voorwerp: variatie)
uitmondt in mijn atrofie.
Stel je voor, je bent democratie
zeg maar de zinvolste anomalie
voor elke denkbare demografie
maar in de verte klinkt artillerie.
Dan heb je een dag om te haten.
Het legt geen wintereieren
zolang het zomer is
maar in de wind slaan gaat niet aan
want uit het veld en wel eraan
en heffingen verheffen niet
er geldt tarief voor kattepis
dat zomaar kan verleieren
naar diepste zielepiet.
Wij lijden aan faalverloedering
Verbroedering onder sukkels
Blank en machtig, maar lelijk, met pukkels
Verwenden zonder bemoedering.
Niet alles dat schittert is eenvoud
Verpesten wordt nooit echte pret
Mismanagement gaat altijd fout
en past in een kast van een kabinet.
Het regent apologeten
maar de donkerste storm is terug
die veel belooft, maar louter rooft
en plundert, moordt en krenkt
Geschiedenis die wenkt en zwenkt
die biedt, maar stuks verdriet
brug door weerstand, over rug
van prooi, te snel vergeten.
Bij de jaarlijkse herdenking in Auschwitz-Birkenau.
De braafslaaf is een stervend ding
want steekt er hooivork in.
Net als fik een goed idee
want tegen de ellendeling.
Je moet niet denken dat alles maar kan
dat mag wel maar is dom.
Wie het wel doet die doet dat tot vlam in de pan
want het loon van de boon, daar komt-ie om.
Sterven moet goed
en leven moet beter
het wordt alsmaar heter
in denken erom
En als altijd krom
is dat zelden bestaand
want de mens is verwaand
en dat tot in den doet.
Eén Sjaak is geen Sjaak
maar twee zijn dat beslist
en onze dubbel zien is wat ik
te lang heb gemist.
Dus hup, weest ook de sjaak
en spoedt u naar het Bad
Want het is mis, maar dit is raak:
u hebt nog nooit zoiets gehad.