Ga naar de inhoud

Auteur: Michiel van Reenen

‘Reda is gek’…

‘Reda is gek’
En de wereld buiten
Kijkt me zonnig aan
Door de ramen
De stille mast
Een mus
Onophoudelijk gedreins
En kinderlijk gegiechel
Overdreven mitarbeiten
Honderd nepperds
Pose
En twee geluidkasten
Doorheen gefluit
En gekwetter
Dringt het verre remmen
Van een bus
Voeten op linoleum
De school

Rust over Schalkwijk…

Rust over Schalkwijk
De exodus der dieren
Is begonnen
De pijn van schand en schade
Nog nauwelijks overwonnen
Ai, Eriek
We zijn alleen
In een kosmos van grijze
Totaal vlakke steen
En we dromen onszelf
Een weg door het leven
Met wat we elkaar aan geluk
Kunnen geven
De wereld draait Schalkwijk
De rug nogmaals toe
Een flat-oase
Levensmoe
Maar vredig

Dádoor

Dádoor
Ovewésa
Bláuwbert
Een bal
Jáhawá
Voor mij staan de torens
Nu nog kaal
In verbluffend doordachte
bruine staketsels
Láuwes
Hoew
Hoewoew
Daar zeilen de witte schepen
Fjùwu
Kekung kekung
Straks toch zomer
Nu het lekkerst:
Lente

Kwinkel van vogels…

Kwinkel van vogels
En de zon
Gefluit en getik van
Iets tegen balkon
Eetgeluiden
En een brommer
Tussen het groen zijn
Daar spelende kinderen
En tussen de lome bladerbrij
Van zomerbomen
Klinken daar de ge-
Luiden van een onwerkelijke
Oorlog
Een sleutelbos valt
Een deur slaat dicht
Daar een auto
Langzaam rustig
Thuis.

Los in de ruimte…

Los in de ruimte
Hangend druk gepraat
Vrienden over vrienden
Het goede en het kwade
Het leven en het sterven
Naar buiten, het terras
Daar buiten is de wereld
En hier het leven
Gitaren, duizend losse
Snaren van gevoel
Musicus=kunstenaar, en
Kunstenaar=musicus
De middelen
De weg, het doel
Dat komt nog wel
Een hoedje.

Voel de leegte van je geest…

Voel de leegte van je geest
Uitzinnig fluiten gevederden
Denk niet
Aan duizend keizers
Overleden
Hun nutteloze strijd gestreden
Reuk van verbrand hout
Falend daglicht
Wassend traplicht
Translucent illumination
Priemt antenne
Hoog de lucht in
Leren om te overleven
Koffie.

Kom naar de eend…

Kom naar de eend
En sterf zoals hij sterft

De poten omhoog
In een poel van bloed

Kom naar de eend
En zwem zoals hij zwemt

De poten omlaag
In een poel donker water

Kom naar de eend
En verdrink met hem

In de zonsondergang
Van vanavond

Voor allen die brood strooien op een donker graf…

Edo II

Schalkwijk
Troosteloos
Rook de lucht inblazen
Rond en rond
Doorlopend leven
In een levenloos geheel:
Schalkwijk
Mensen kunnen leven
Beven, streven
Maar gelukkig zijn
Kan dat
Als alle zonnen
Al geëxplodeerd zijn
Schalkwijk
Een dode egel
Op het wegdek
Hier ligt mijn leven
Te sterven

Edo

Steeds is daar de hardheid
Van het onwerkelijke
En voortdurend glijden
Grauwe, aan een grijs verleden ontsnapte eenden
Traag de toekomst in
Schalkwijk
Waar water betekenisloos vloeit
Tussen het kille beton
En jij niet meer te vinden bent
Schalkwijk
Rijen zielige bomen die ontmand werden
Voordat ze bloeiden
Waar is je glimlach?
Schalkwijk
Droef lied van een dode generatie
Somber schijnsel –
Van treurende edelsteen
Schalkwijk
Laat dit ons nooit meer overkomen
Je bent weg
En ik blijf achter
Tussen flats