Ik zit hier op een plein en denk
de wereld weg, er is geen zwenk
die ik zou willen maken
waar zou ik voorgoed geraken
dat mij liever was dan hier?
Barvrouw, breng mij nog zo’n bier
ik ben overal geweest
in woud, bij bergen, langs rivieren
dat bevrijdt beslist de geest
en dat is iets om te vieren
maar het blijst was ik bij terugkeer
naar waar wind waait, langs de plas
hier ben ik in eigen sas:
geef mij dit moeras.
Voor Joost Pollmann.