Ho, we gaan weer open!
Fel op verse helpers hopen
Heel misschien meer willekeur
Meer waarschijnlijk meer gezeur
Nieuwe kaarten, hopen lol.
Maar wat komt daar, uit zijn zilver?
Helemaal niet blij mee
Ruimte, overstelpend werk
Mijn agora toch al zo sterk, schreeuwend om wat wol
Heel gelukkig raakt mij niets
Terwijl ik immer tol
Maakt niet uit wat jij nu denkt
Morgen ben ik toch weer vol.
Vierde gedicht van bijdrage aan performance-festival ‘Alles Moet Weg’, 23 maart 1996 in Vide Cultura te Haarlem.