Laat, gisterenavond, viel ik
Pardoes met mijn neus in het bloed
Diagonaal languit zonder hoed
Een schot of zeven, verder geen kik
Een gekreukelde hoop op het kelderluik
Blijkt nummer twee, en een slimme agent
Heeft op tien meter afstand de ernst onderkend
En is overgegaan tot pistoolgebruik
Maar hij miste de twee hoogstwaarschijnlijk ermee
Net als zijn collegae, krioelend als mieren
Die net iets te laat naar de plek kwamen gieren
En nu zit de ambassadeur er maar mee
Want zijn veilig cordon bleek zo safe als karton –
Het mijne is niet wat het nooit geweest is
Het leven, dat meestal geheel geen feest is
Zal leren hoe lang we er zijn, aan zijn bron
Jij en ik, in hetzelfde parket
Maar voor jou is het iets irritanter:
De norse noordse Spaanse panter
Heeft zijn zin op jou gezet
De blauwe legioenen
Zullen falen, weet je nu
Een waardeloze parapluie
Ed, ga ze de oren boenen!
Naar aanleiding van dubbele moord (op 2 Italianen) op Herengracht, voor de bewaakte ambtswoning van de door de ETA bedreigde Spaanse consul, na het vallen van de schoten live gadegeslagen door Jackie en mij vanuit het huis van Anne-Marije Steemers, aan de overkant, in de avond van 8 maart.