Ze zeggen dat je altijd moet schrijven voor altijd
Want teveel van wat vandaag is wordt verdaagd voor je het weet
Ik denk dat als ik nu al weet wat straks gaat zijn verdaagd
Ik ongevraagd dan ziener heet.
Ze zeggen dat je altijd moet schrijven voor altijd
Want teveel van wat vandaag is wordt verdaagd voor je het weet
Ik denk dat als ik nu al weet wat straks gaat zijn verdaagd
Ik ongevraagd dan ziener heet.
De een z’n milieu is het andere niet
De een z’n plezier is de ander z’n pijn
Ik zou het liefst, dat lijkt mij fijn
Noordvoort afzetten met linten van landmijn.
De wolken storten water terug in zee
mijn tranenvloed valt mee
andermans verkiezing
hangt zwanger in de lucht
De loopstrook lijkt steeds smaller
maar wordt, niet minder maller
breder, stiekem, onverwacht
behalve voor wie laatst lacht
Toch zwaar gezucht
en echte angstbevriezing
want dat blijkt allemaal best tof
maar de vraag is wanneer, niet of.
Sterk en stevig doorpakken
dat zou ik adviseren
Al wat uitsteekt afhakken
dat zal ze leren
En goed stampen ook, erop
gewoon omdat het kan
en ook best wat oplucht
maar dat is een heel slecht plan
dat lijkt wel leuk, voor even
lijkt ruimte om te leven
maar juist dat is het echt alleen
voor allen tegelijk, niet geen
Geen later diepe zucht
geen eeuwenlange strop
maar beter dan tevoren
kun je de slag, van de pendule, horen?