Maand: april 2013

De zonovergoten dag
van vandaag
laat die jouw testament zijn
alles wat je ons al gaf
ontsloten in een wereldlach
het leven, zelf, dat zonder pijn
straalt, naar ons, omlaag
Laat het goed zijn, want
dat mag.

Je krijgt de tranen niet meer weg
zelfs als je niet meer huilt
waar zijn voor waren wordt verruild
wint altijd vette pech

maar weet, terwijl je zwicht
dat het nooit voor niets is
geen gewolkenfiets is
voorbeeld, voortgang, licht.

vandaag gaat vast mijn moeder dood
zo wordt de wereld uitvergroot
want elk detail een ding

wat mij het meeste raakt
was, met zeep door pa verwijderd
denk ik toch haar ring

want dat is ook de zijne
dat voelt bijna als de mijne.

Ze zeggen dat alles
altijd weer terugkeert
Doe dat dan nu dus
maar even
De rust die ik had
het leven, verweerd
maar altijd weer waard
om te leven.
Die zal niet weer zijn
maar hier, in de weerschijn
van jou, zal ik zonder meer
geven.
En meer, omdat alles
altijd weer terugkeert
DAT – is de zin,
van het leven.

Roert de trom, opstandigt allen
laat u dit niet welgevallen
louter voor de eigen eer
sloopt de kat uw kandeleer

Als dit doorgaat bent u armer
aan illusies en aan warmer
fraaier, en uitbundiger
leven dat al was

men loopt lachend uit de pas
ziet de wereld plundiger
merkt niet wat men aanricht
en denkt dat u wel zwicht –

gedenk uw Mead, want zij zag licht.

Bij hernieuwde bedreiging van het Houtmanpad door megalomane ambtenaren. Ertegen in geweer: Stichting Houtmanpad. En, dus: Margaret Mead.

Het is onvrolijk Pasen
we komen om in bloemen
meutes dwaze hazen
bergen eieren, we roemen

weliswaar de zon, die echt is
ondanks 1 april
toch is, ongenadig, dood
er, en die doet wat niemand wil

vredeklievend bezig zijn
die verliest niet snel terrein
maar kan ook weinig winnen
soms lijkt daar wat op verzinnen

nog de moeite ook.

Bij de naderende dood van mijn moeder. Dank aan @Cookie_veD .