Ik zit hier weer in weeralarm, met
dan ook nog daarbij
langs houten platen huilwind, pret
maakt mij blij
Blij? Ja, want straks, als alles
dichtverslagen, met vertragen
toch nog sluitend is
zal ik als ik aan jou denk
– en sterf, tussen de muggen –
niet meer rillen, wildverkillen
bij jou fijn mijn wereldpluggen
water hoort bij vis
Sjonnie komt nooit op
maar ongeveer
– ik merk het elke keer
Vandaag doet hij het ook alweer
– maar ik klap niet meer
Ik vind het niet kuikentof
bij ervaring onverloft
Ik hoop elke keer dat Sjonnie
uit zichzelf ontploft
Maar het is onmisbaarlijk
Sjonnie zal er altijd zijn
Eeuwig zeurend dreinrefrein
Onnoot landgenoot
Terwijl ik gaap, straks slaap
en jij
stil droomt (van mij?)
loop ik over van en hoop ik
op ons beiblij
soms, heel soms
gaat het niet voorbij