Omdat ik, als ik loop, dan weer
In niets meer lijk op wat weleer
Zich vlammend van een harde taak kweet
Werk ik mij maar weer wat harder
In het botte aanschijnszweet
Oogt misschien wat starder
Maar het werkt, ook deze keer.
Terras van Café De Roemer, Botermarkt, Haarlem.
In een Altstadtnoviteit
van onbedaarlijk duren broede
beid ik mijn verleden tijd
denk aan jou, en streel mijn roede
mooi, en fier, en hard.
Novotel, Bern, Zwitserland.
Kijk! Er warmt weer lentewemel
En dat is niet niets
En ik vìnd dat ook de hemel
Maar waar blijft mijn fiets?
Terras van Café De Roemer, Haarlem.
Dat ik zeker ben van 1 ding
Paalt wel, boven water
Maar wat dat dan is
Bewaar ik, stiekum toch
Voor later.
Terras van Café De Roemer, Haarlem.
En, omdat je rookt
En ik daar niets meer, mee, heb
Voel ik mij wat opgestookt
Wat ongeveer, ik zweer
Wat kachel
Daar rijmt dan dus maar
1 woord op, ken je dat?
Tagachel.
Terras van Café De Roemer, Haarlem.