Ga naar de inhoud

Maand: februari 2004

It matters (Juliette’s unsaid)

Romeo, Romeo, thank you for being
Right as you are, Romeo, oh
Lessons unlearned will live
Romeo, something must give

Romeo, Romeo, wherefore are we
If not for to hold back the storm?
By selfset norm we should go
And be for to make what we see

Romeo, Romeo, too blind are we
History never repents, and to be

Always is easier than to be where.

n.a.v. Twee Vandaag’s interview met Romeo Dallaire, Canadees bevelhebber van het VN-contingent in Ruanda tijdens de genocide van 1994.

Tegeltop

Graspastegels in iedere berm!
Zwerm eruit, de nokkentop op
Laat zo meer als wat het was
Behalve de gewondenkerm

Groen maar ratelprachtig:
graspas, da’s pas machtig.

Umm nee

Omdat dat niet zo werkt
Omdat ik mij al erin wist gesterkt
Weet ik geen zekerder vrede dan die
Heb ik geen levender zelf
Dan mijn alleen zijn
Dat treft.

Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.

Open rug

Ik heb, in het clowneske
Al vaak pret gezien
Maar, in dit groteske
Zelfs misschien
Niets opgegroeids gevonden
Alsof pubers niet bestonden
Heel opnieuw mismaakt.

Patronaat, Haarlem.

Maanpraat

Waarom niet vragen
Is dat het antwoord
Kijkt-ie dan vragend

Ik heb het niet gezien
Ik heb het niet gehoord
Ik vind het nergens uitdagend

Maar waarom niet wagen
Dronken, misschien?

Patronaat, Haarlem.

Halthoud

Omdat je moet stoppen
En dat beschrijven
Waarom toch ook altijd weer niet
Het is niet eens een geval van vergiet
Het is een bal met de foute wijven
En ik laat mij niet meer foppen.

Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.

Komkwijt

De dichter des vaderlands is weg
Oh hoi, oh hoi, oh hoi
Ik vond dat toch al niks, op zich
Maar vond hem ook onwaardig

En ergerde mij geel
Daar helpt geen chocomel meer tegen
Liever drup dan dit soort regen
Maar het scheelt wel veel

Dat-ie zelf weggaat
Hoi hoi hoi

Officia 2, De Klencke 4, Amsterdam.

Demonrug

Droog! Er spat geen water
Zakt geen nat langs pleisterwerk
Gaat geen stuc meer stuk, of, later
Balkenlazer, brekend zwerk

En ik loop, in vroege ochtend
Op mijn sokken langs de kat
Naar het raam dat, wel nog tochtend
Uitkijkt over stille stad

En ik voel de bries van toekomst
Die, anders dan voorheen
Groeit en vaster vorm omgromt
Eindelijk alleen.

Officia 2, De Klencke 4, Amsterdam.