Ik kan dit morgen vast niet lezen
En ik zal het niet meer weten
Dan door drank verduisterd
Maar vandaag, hier, meen ik dit
Niets is door vertrek ontluisterd
Alles schittert doorgaand aan
Spiegel van mijn zwak bestaan
Altijd mijn verlangen:
Rust is, voor de bangen.
Toneelschuur, Haarlem, bovenzaal.
En dus, vanuit dit
Flikkerlicht
Beproost ik jouw succes
Jij, je heil voorgoed versticht
Proostend naar de les
Die, voorgoed en evenzo
Voor altijd hieruit spreekt
Leer vergeven wat niet kan
Vaardig uit wat in u steekt
En wees, bij God, uzelve.
Tijd voor nieuw gewelven.
Toneelschuur, Haarlem, bovenzaal.
Ik, voor het eerst in het donker hier
Waar het zijn intiemste beleving kende
Voel van mij uit de weg naar de wende
Anders dan anderen denken zouwen
Ik houd vast in vol vertrouwen
Dat ik altijd wezen kan
Wat mijn wezen zelf wil zijn
Ter Toneelschuur, dat is fijn
Voorgoed mijn tweede thuis.
Toneelschuur, Haarlem, bovenzaal.