Kijk, vet kruipt
Weg, kan kaarsverwaaid
Heen in oud hout
Ik, wreed verlicht, voor jou
Blokstok
Randstram
Zetelstijf
Wij, altijd vast, altijd lang
Bij elkaar ontdaan van
Waar? Bang en bleek, daar
Traan, laf, af
Tafelblad
Niet
Hee, zeg
Hou eens vast, als
Dat ik van je houd
Voor Kunstenaarscollectief ‘Fra Arf’, t.g.v. expositie in het Veem, van Diemenstraat 410, Amsterdam, van 2 tot en met 9 mei 1993. Bij ‘De tafels (de venusval)’ van Martijn Lucas Smit.
Ploeg! Wortelspat, graafklap –
Splinterwerp, schorsontvel
Straaf spattermodder zwart
Zwiepbaf! Petshel!
Bronzen bomen over
Al, het bladen groezel nergens
Ergens buiten bal
Drijft een groen lijk, ongehoord
(Sla, als niets meer helpt,
Dampend kraters
In glooiende heuveltop bij
Bloedrode nazinderzonsondergang)
Voor Kunstenaarscollectief ‘Fra Arf’, t.g.v. expositie in het Veem, van Diemenstraat 410, Amsterdam, van 2 tot en met 9 mei 1993. Bij ‘Tree 3’ van Esty Gerzman.
Afval, randloos eindediep
Donkerdoffe dreun in piepend sintel
Luchtloos pijndrein, dan
De kaalklap van de triceps, jij
Sterf in stomgeslagen rechtsdwang
Sprakeloos in sterfhuisweerkeer
Strijdt en splijt uw eigen schedel
Kakelhel en telkens weer
Die ondood
Ondood
Ondood
Eén is geen, al op ander
Alles in ellende één
Kwaad tegoed laagwaterspijker
Altijd ooitnog, nimmer been
Ik, in tandeloos gegier
Wentel mij in bier en wilde grieten
Meiske pijpmij, kan
De geilgrijns in mijn biceps, blij
Eeuwig leve mij
Voor Kunstenaarscollectief ‘Fra Arf’, t.g.v. expositie in het Veem, van Diemenstraat 410, Amsterdam, van 2 tot en met 9 mei 1993. Bij ‘Crucifix’ van Jeroen van Zanten.