Lope, happie halen appie
Appels aan de muren
Maar dan fake en veel te duur en
l e l i j k langs het lange trappie
Snappie, veel te haar van binnen
Maar: een kaalstoel in de hoek
Mens en bier en ernstig zoek
Door al het lichte gras, van zinnen
Kom uit mijn crypte, en van de tv
Hou de deur en de oven dicht
Ik ga wel mee
Kut, de kou met de sleutels in
Dubbel naar binnen op slot,
Toch met tegenzin.
Steek strijkers in de aarzen van de kikkers in dit land
Dat hopst en springt en maakt zich druk
Dat acht zijn penis kleinst van stuk
Dat is onterend irritant
Dat liberaalt, maar ziet geen fuk
Dat houdt den knevel in de hand
Dat springt geniepigst uit de band
Den mestvaalt op met zulk genuk
Ja, weg met mijn land, zolang ik er binnen
Maar beter van leef dan wie dan ook
Kan ik er geen stommer verzinnen
Ik raak van dit rotoord volstrekt buiten zinnen
Van al haar gemier en gepook van de kook
Maar: dat Marco mofmoordend mag winnen.
Strijk mijn hemd, en breng mijn trui
Eén rum en één kop koffie
Doe wat aan je kloffie
James, en wees wat minder lui
Want voor jou altijd een ander
Oh, en James, haal mij mijn toffels
En verjaag die bende stoffels
Van mijn strand, zo zijn wij schrander
Zeg, en James, de tuin is flink versteend
Die mag nu fluks ontgonnen
Worden, zo je meester meent
Maar ga nu weg en laat mij zonnen
Oh, en James, als jij de auto nog eens leent –
Betaal de bonnen.