Ik ging dus naar Parijs
om hesjes leeg te meppen
Ik kwam er nooit want was, verstrooid
vergeten om te appen
Had ik dat gedaan, dan
was ik niet weggegaan:
de treinen reden niet
vanwege stuks verdriet
die op de rails, na lach en traan
eraan waren gegaan
Zo denk je wel, maar weet je niet
dat komt er nou van
De vogels die je stoppen
kijken zelden uit hun doppen
en dan blijf jij, berooid
maar toch tevreden, bij je eis.