Maar, je weet
Dat ik niet weet
Wat niemand van je weet
Van jouw glimlach en, erachter
Alles dat, verzwegen, zachter
Hunkert, of al sleet
Of, liefst hard en onverwachter
Zich in mijn gezicht smeet
Jij weet dat je het nooit weet
Dingen die ik weet.
Terras van Café De Roemer, Haarlem.
Vaten met karpatenkoppen
Waarin veel verzuurt
Vierkant voor, niet te stoppen
Veels te groen voor wie ze stuurt
Steels blazoen dat hard zou schoppen
Als het dat zou durven
Lijfsbehoud met losse lurven
Landspracht, om te turven
Wil, die niets teveel is.
Terras van Café De Roemer, Haarlem.
Voor de
Stampstaaf mij een bleekpuree
Met lijvige andijvie
En dan wil ik jou, met peper
Flink plezieren, wijffie
Stootpot voor de goede fee
Keurkorps op de keper
Val, voor de bijl.
Terras van Café De Roemer, Haarlem.
Ja, ik heb
Je oorlogskop
Altijd al wel gezien
Maar ik pik die onschuld niet
Ik heb wèl nog echt verdriet
Ik vergeet de vrede niet, die
Ook
Kan zijn
Ga, en laat mij mijn.
Terras van Café De Roemer, Haarlem.
But you believe,
Down deep, there
In yourself
And I find all that
Charming
Be you on my shelf.
Café Lugosi’s, Haarlem.
Bij de presentatie van ‘Trace Eliot’, gedichtenbundel van Aik Kramer (Irrational Library, Haarlem).
Omdat, in donkerdronken
Zich steviger steen verbeidt
Hoop ik, vanuit een somber geborgte
Stil, op een betere tijd.
Voor jou
Om mij
Naar wij.
Café Lugosi’s, Haarlem.
Ik houd niet genoeg van jou
Om dat niet mee te tellen
Kan gemis niet boven mijn
Respect voor mensen stellen,
Nog – en ik weet
Omdat het niet sleet
Dat ik dan niet kwijn
Wees dat wel en
Durf te stellen
Of, toch, niet mijn vrouw.
Je kunt dat proberen maar
Altijd
Alleen als je niks hebt verwacht
Komt, uit die onbekeken hoek
Valnijd
Kwaadheid
Word je vals verdacht
Nooit meer open boek
Kraakt, splijt
Onschuld, zoek
Blijf opengooien
Laat niet ontdooien
Wees onbevroren.
Je weet dat dat verdwazing is
Maar daarvan komt het ergste
Nee, we hebben niets geleerd
Van weer een eeuw geschiedenis
Maar wel van die ervoor, want
Kritische distantie
Vergt militie, massamoord
Dat hoort hand in hand
De frisheid van de
Wereldbrand.
Terras van Café De Roemer, Botermarkt, Haarlem.
Waar als ik,
Langs de bomen heen
Mijn Vrede toch weer vind
En links van alle egoïsme
Alles weer opnieuw begint
Daar heb ik, in grijze zon
Altijd al gedacht aan
Hoe het, tussen ons, begon
Terras van Café De Roemer, Botermarkt, Haarlem.