Je kijkt de kat de tafel af
Maar had dat niet gehoopt
Zo wordt, waar kastanjes vallen
In die dieronvriendelijkheid jij
Onbedoeld gedoopt
En er is in dit levend graf
Niet veel meer nog zeker
Dan dat, als kwartjes knallen:
Zelfs zwarte katten gaan voorbij
En alles loopt.
Terras van Café De Roemer, Haarlem.
Voor Wim B.
Waar ik ooit mijn ziel verkocht
Zweeft nu, in rood licht, fruitvlieg
Ik, aan fauna onverknocht
Weet met wie ik wie bedrieg
En blijf er liever ver van
Dan maar minderman.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Het is een zakenraadseltje
Wat koop je bij de engels?
En ik zeg u: een stoere hoed
En schoenen, want die doen het goed
Ook al zijn het bengels.
Terras van Café De Roemer, Haarlem.
Strookzomer die zich afbreekt
Op de wintervalreep
Meesleepzee maakt zandstrand
Man doet er zijn voordeel mee
En de moedershonden
Ongeacht het weer wordt
Alles hier
Verwoed verslonden.
Terras van Café De Roemer, Haarlem.
Niemand stemt, uit zichzelf
Heel zijn leven af
Op waar geen mens te laat aan denkt
De koelte van het eigen graf
Niemand doet dat uit zichzelf
Daar is een God voor nodig
En alleen al daarom
Is-ie overbodig –
durf dat eens driemaal te zeggen.
Terras van Café De Roemer, Haarlem.
Voor Wim B.
Omdat het er niet naar staat
Is het soms geen hoofdzaak
Wie niet over halszaak praat
Haalt zich dat erop, te vaak
De woede van een vrouw
Domst dat ik, naast dansen
Hier beneden zie
Net niet stommer dan
De mensenrechtschenders
Der psychologie
En er zijn weinig kansen
Op terugkeer van de trouw
De multiple offenders
Die winnen, want dat kan.
Bij het laten varen, door Turkije, van een plan om ontrouw (weer) strafbaar te stellen.
Herfstkletter brengt mij een vriend
Op een blaadje
Valt als een blad van de boom
Dwarsdwarrel maakt dan verdiend
Een mooi plaatje
Maar geen eind, aan boze droom
Goed gaat slecht leeft
Niet over zeiken
Tijd om de boel bij te ijken
Voor al wat adem heeft
Alles wat ademt heeft makkelijk lullen:
infantiel zwammen van rijken
Tijd doodt wie armer lijkt
En die prijst zich rijker, ermee –
soms moet je leegte
niet willen vullen.
Bij de naderende dood van
Bange dagen, omdat
Wat zich weert vanzelf verdwijnt
Wat ontbering prachtig registreert
Te vroeg ontkwijnt
Wie zich kwijt van leven
Kan zich enkel nog met beven
Ingegeven door de tijd
Rechten in de strijd
Blijven vechten, weg met
Oorlog
Stuur ze op de loop
Blijven zingen en, och hoor toch
Niet versagen, er is Hoop.
Om en nabij het overlijden van Bram Vermeulen.
Luisternauw, het luistert
Nou, wat fluistert
Vanuit luister valt niet
Flauw, niet uit, in hoon
Toont zich werker
Altijd sterker diener
Van de eigen troon
Ziener, kluisterblauw
Klotevogel, kutkabouter
Pino en de smurfen
Blauw gewauwel, klauterstouters
Kleuterpeuter, snaardersurfen
Potje ploink, kapotje
Altijd beter dan dat motje
Grote blauwe veer.
Met dank aan Kees Weidema, die ‘Klotevogel en de blauwe kutkabouters’ opperde als bandnaam.