(juichend)
Hele velden vol!
Terras van Café De Roemer, Haarlem.
Als afterthought bij
En, omdat je rookt
En ik daar niets meer, mee, heb
Voel ik mij wat opgestookt
Wat ongeveer, ik zweer
Wat kachel
Daar rijmt dan dus maar
1 woord op, ken je dat?
Tagachel.
Terras van Café De Roemer, Haarlem.
Dat ik zeker ben van 1 ding
Paalt wel, boven water
Maar wat dat dan is
Bewaar ik, stiekum toch
Voor later.
Terras van Café De Roemer, Haarlem.
waar in mosgeel middagblauw
niets meer nachtegaalt
wordt, met veel teveel papier
ook blauw, ook teveel
teruggehaald
en als ik het ooit zeggen mag
(wat God, die er niet is, verhoede)
dan, en dat beloof ik u, wordt het u
heel vreemd, te moede.
SPK-hok, binnentuin Egelantier, Haarlem.
Belhel, fantastisch!
Een fraaie belasting
Fijnder doortasting
Al lang niet gezien
Wezentje Dezentje
Ziet er problemen in
Ik zie geen onheil
Maar prachtig begin
Leer het maar allemaal netten.
Naar aanleiding van
Ik merk dat schrijven steeds meer
Een zaak van zomer wordt
Des winters komt er niets uit
Dat ooit iets waardigs wordt
Het is niet dat dat erg voelt
Want zomer zwelt nu nog
Maar als de golfstroom afkoelt
Dan vrees ik ijstijd toch
Alles is stil, aan de pool.
Er staat een standaard op
Die in een halve krantenkop
De waarheid overschrijdt
Ja, het is een triestig feit
Maar maar half zo’n strop
Als de waanzin verderop
De koppen in het zand
Het hoerenjong in vlammen
Vuur waarnaast een heer van stand
Zijn stoppels staat te kammen.
Over Lubbers, Darfur, en de weg, die Nederland kwijt is.
Er is hier, altijd
Als je gelooft
Dat hier, altijd
Altijd hier is
Hier altijd al tijd
Al al die tijd hier
Is hier altijd daar
Maar ik denk dat daar
Meestal hier is,
Vandaar
En hier is het, altijd
Te laat.
Ik zie een nieuwe vorm van hoop
Door stadions heen rennen
Fel, gedurfd, en onverwacht
Elke vijand jennen
Ik wacht maar op die olifant
Het liedje raakt niet uit
Mijn ziel, heel stiekum, juicht vast
Voor de Rotterdamse guit
En dan zijn er dus plots wel twee
Een zwarte en een witte
Leeuwen voor de wereld, om mee
In de maag te zitten
Wereld, pas maar op
Naar aanleiding van de vriendschappelijke wedstrijd tussen Oranje en Engeland (0-0), waarin Dirk Kuyt weer meer deed dan nodig was – omdat-ie deed wat kon.
Als ik weer wiel- en willoos
Van toog naar tapper schuim
Verdient de stad een wazige
Maar helderfelle pluim
Want als ik dan weer thuiskom
Is sinds jaren her
Mijn leven weer zijn eigen ster
Da’s prachtig, wat ik brom.
Café Lugosi’s, Haarlem.
Bij het opdrinken van mijn derde fooi, als taxichauffeur.