Het is niet mijn hond, want ik
Ik houd niet van honden
Wel als beest, maar niet als huisdier
Waar ik woon graag stiller gronden
Dan die voor hun jacht:
Ik had een kat verwacht.
Oh, en ja, hij bijt, die hond – het is niet mijn hond.
Toneelschuur, Haarlem.
Eenmaal op de grasmat
Aan jouw voeten op de vloer
Weet ik dat de macht die ik
Er dalend voor ervoer
Van jou is, net als ik
de duvel, en z’n ouwe moer
Niet mijn hardheid is dat
Maar jouw liefde maakt mij stoer.
Toneelschuur, Haarlem.
Hoor en voel mijn vleugels suizen
Scherend vliegend neer tot jou
Weet dat ik in euforie
Ongelovig van je hou
Toneelschuur, Haarlem.
Val, dapper, mijn vertrouwen
Eer voor altijd voor jouw ogen
Als ik ergens op wil bogen
Is het trots, gepast in jou
Val, dapper, mijn vertrouwen
Heel mijn leven
Heel maar even
Toebehorend aan
Jouw uitgestoken hand
Schreeuwend van geluk
Staat mijn grijns, net geland.
Toneelschuur, Haarlem.
En de radio aan erbij.
Want we moeten gezellig bouwvakken
En we laten de mores
Maar prettig vervlakken
Want willen er lekker lawaai bij
Wij eikels.
Toneelschuur, Haarlem.
Donkere wolken pakken zich
Samen, boven mijn arme land
En ik zet mijn zonnebril op
Anders doet de wind, zo prachtig
Aanrazend over de wereldrand
Veel teveel pijn aan mijn moeie kop.
Toneelschuur, Haarlem.
Ze zei “om mijn uiterlijk geef ik geen ruk”
Ik vind dat ze dat wel had moeten doen.
Met de juiste jurk aan was ze wereldkampioen
Ze kon dat nou wel zeggen
Maar Jezus, wat een stuk.
Toneelschuur, Haarlem.
Vrij, naar Jekkers.
Donkere wolken pakken zich
Samen boven mijn arme land
Maar ik ben niet bang voor storm
Of voor wereldbrand
Ik weet als oplettend mens
Allang wat hiervan komt
Het gaat gewoon hard regenen
Tot de onzin weer verstomt.
Toneelschuur, Haarlem.
Ik denk, ik ga mij vragen
Om een koen en helder hart
Dat oprecht kan blijven denken
Waar zich heel ons volk verwart
Dat het zichzelf gelijk geeft
Niets is minder waar
Wat het wel gedaan heeft
Is mij zonneklaar
Het is, massaal, gaan spijbelen.
Toneelschuur, Haarlem.
Blaag, met je brilblik
Lijm je nog geen been
Waar de dooie hond ’t afbeet
Loop jij ermee heen
Dus weet ik wat ik toch al weet
En geef ik fijn geen kik.
Toneelschuur, Haarlem.