Geef me geen jagerspraat
Laat, waar het niet gaat
Mij er maar buiten
Ik zal een opmars door donkerder wouden
Voor geen goud gaan stuiten
Mij bij stiller parels houden
Heel alleen door ruiten roeien
Minder kan mij niet meer boeien.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Wat ga jij vanavond doen
Waar ga jij na ’t werken heen
En, nog veel belangrijker
Doe je dat alleen?
Kan ik daar nog iets in zijn
Of is mijn kans er geen?
Als dat niet zo is, dan is het
0653803541.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Kijk, daar komt een filmpje uit
Alles naar benêe
En het lijkt, of lijkt dat maar zo,
Ook nog blij, ermee
Maar ik heb
Geen idee
Wat er hier echt speelt
Ik zit hier te schrijven, ben maar
Onbelangrijk en
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Twintig meter verder
Kus ik jou beslist
Stamp ik, voor het eerst als herder
Verder door verhitte gist
Weet ik, in mijn eigen wenken
Mij weer vrij van broedertwist
Niets gemist vermist.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
En toch baal ik daar altijd weer
Een pijnlijk beetje van
Dat er niemand is die mij dat glas
Kloppend vullen kan
Dat er geen beleefdheid is
Geen overtrokken vormen
Die in scheve geestigheid
Daar door normen stormen
Dat heet dus alleen
Ach, we zien wel, verder.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
ha, een winkel met kroketten
en, spraakmakend vallend
door het water, een forel
maar wie mij dat voor gaat zetten
die vergist zich wel
want ik acht het onzin, brallend
er zit kraak noch smaak aan
het is laakbaar braakgaan
en ik eet dat dus niet veel
meer en beter dan een springvis
en zouter dan ragout mij is
doet mij de makreel
ervan, nooit teveel.
Naar aanleiding van de 747-documentaire van 11.07.2003.
Popzon verovert gebrokener knoken
Harteloos hulshol vol bloed
Dat moet koken
Koud en gestold onder wolkeloos blauw
Broos van verwarring
Onverkleurd grauw
Verbleek ik van schrik om je onschuld
Voordat je leeft je bestaan al vervuld
Waar moet je, daarna, nog heen?
Terras van Café De Roemer, Haarlem.
Als door bladgroen heengefilterd
Licht op jouw gezicht valt
Weet ik eens temeer wat ik
In schaduwval al zag
Dat jouw ogenschijnlijk schuwe
Sluwe lach, valser is
Dan dat zomers walsend stralen
Dat in duizenden verhalen
Beter al belicht is
Waar jij bent ga ik niet blijven
En jij zit daar straks niet meer
Als ik, klaar met schrijven
Meer van beider leven leer
Immers nooit te oud.
Terras van Café De Roemer, Haarlem.
Jij bij mijn vrijheid
Beknot er je zijn
Wij, daarom vreemd één
In twee soorten pijn
Lijk, dat maar drijft door
De vaart, van het leven
Bibliotheken
In blanco beschreven
Lees zelf maar lijntjes
Van cijfer tot cijfer
Leg de verbanden
Zoals je ze wilt
Laat mij intussen naar elders verrijden
Lijden voor dat wat jij toch niet wilt.
Terras van Café De Roemer, Haarlem.
Dan komt dat krekelgras
Heel vanzelf langs, praten
Slaat het grote gaten
In de zwang, van alledag
Ik alleen bang dat ik lach
Mocht dat ooit nog baten
Kan ik dat maar beter laten
Voor wat voor vier handen lag
Zelf weer verder gaan.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.