Verhip, maar kijk, mijn muze
Kan ook gewoon nog lam
Plots wat minder stram
Deinen met de her-excuse
Doorgaan, maar als vachtdiep schaap
Als strakomhulde wolf
Toch is dat niet strikt mijn ding
Elke hand zijn eigen kolf
En eenzaam hier, de mijne.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Het is zinloos zandverzet
Pyrrhus op papier
Op de echte kern gelet
Blijft er weinig over hier
Maar dat is het net
Onder paarden is het raden
Niet naar wie wat wedt
Maar de strijd om wie wat is
Geëcht door wat men neerzet.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Zelf zie ik geen been in
Een harder, nieuw
Begin
Vind ik er, vanzelf
Wel weer
Een zelfde streven in
Mocht ik mij gaan richten naar
Een kleiner, stiller nijd
Waarschuw mij dan, want dan
Pleit ik mij te vrij.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
‘Vingerwijzend Nederland’
Welgeweldig term
Heb ik heus niet zelf bedacht
Kuijken er al van verdacht
Meer waarschijnlijk Dinger
Ik zal nooit nog wennen
Laat mij door geen oordeel ooit nog
In- of extern jennen
Geef mij argumenten
Laat mij vrij van strop
Durf, en overtuig mij
Of sodeflikker op.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Twee heuvels over
Zie ik wat jij mij
Heel lang dwars
Voorgespiegeld hebt
Toen had je ook al gelijk
Ik val, terloops, in mijn eigen bereik
En gek genoeg ben jij daar
Handen, in mijn haar.
Dat ik er niet meer ben doet mij dan geen pijn.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Voor Eldridge Llewellyn Isselt.
En ik denk dat je niet wilt gaan weten
Wat een pen in mijn hand mag verkunnen
Wat ik zelf naar jou toe mij vergunnen
En waardoor ik mij nog heen ga zweten
Bekijk het, verstrijk, laat eraf
Dit is je straf, dat ik altijd
En ook nog voor eeuwig mezelf zal zijn
Dat ik er niet meer ben doet mij dan geen pijn.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Rietlief, ik heb mij
Alweer vergist, vandaag
Waar ik, zelf te traag
Eindelijk het voortouw nam
Is dit weer wat ervan kwam:
Rietlief, het is
Niets.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Omdat dat foutloos en bedreven ging
Zing ik voor eeuwig bot de lof over dat ding
Waar in mijn eigen vrijheid jij faalt
Weet ik dat ik ‘m allang heb betaald
Waar jij nog moet beginnen
Jij mag nu iets nieuws verzinnen
Voordat ik je door je kop schiet:
En nu goed dood.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Ik heb jou gezien
Ik heb je zelfs gevoeld
Ik blijf het een wonder vinden
Dat alles daarop is gestoeld
Ik blijf je een wonder vinden
Omdat je, er dwars door
Blijft staan
Blijf dat doen, dan
Blijf ik trots
Dat ik met jou mag bestaan.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.
Voor Lydia Smith.
Potplanten vallen *paf*
Bovenop jouw kop
Ik zie wat daarvan een ding is
Projecteer geen ding erop
Ik kijk naar je dia
Denk alleen maar via
Weet -, sodeflikker op.
Nieuwe Toneelschuur, Haarlem.