We dansten langs de grachten
kwamen verder dan we dachten
en huilden van plezier, daar op het plein
dat kun je onzin noemen
ik zou het liever roemen
als hoe een groot land klein kan zijn
Even niet zo onverbonden
even bij elkaar
Morgen zijn er nieuwe wonden
is het alweer klaar
moeten we weer jaren hopen
dat we ons niet overlopen
dat we blijven, wie we zijn.
Ik sliepte de boel uit
terwijl ik sliep
en nu, wakend
sliep ik nog steeds
Elke boom ander fruit
“ho” maar ook “hiep”
ik, alsmaar blakend
immer nog steeds
En ergens overmorgen
als de eigen zorgen worgen
glimlach ik mij verder
Ik doe fijn iets anders
helderders en schranders
wees uw eigen herder:
het regent, waar ik liep.
Lispel eens lekker een ding bij elkaar
Het is er niet echt, maar het klinkt er wel naar
Als je maar liegt, als ik niet hoef te horen
Wat echt is – dat zou m’n illusie verstoren
Zo, leerde ik, horen dames het graag
Maar ik niet, want tot op de dag van vandaag
Kan ik alleen maar mijn echte ik zijn
en wil ik niet anders: dat doet mij pijn.
Je bent op slag genezen als je,
even uit op kezen, op de
Facebook wat gaat lezen, over
wat belezen wezens leven
onvolprezen twijfels, die al
rezen in de Eiffels, en de
Alpen dezer wereld, komen
binnensjezen, en opnieuw
ga ik liever huishoudpezen
– rare lieden, die mij vrezen.
Ik houd niet van hihi
dat doet mij maar pijn
Mijn buikspieren vinden dat
merk ik, niet fijn
Je moet tegen mij daar
niet zo over achen
want het is een feitje:
ik haat lachen.
Bij het ontdekken van de geweldige twitterfeed van Duckstad.
waar nog flink wordt rondgekosterd
maar steeds minder wordt gekerkt
lijkt de godsbeleving steeds meer
naar intern verwerkt
en als wij nu nog knielen zien
maaltijd voor de mosterd
dan is dat niet voor god
maar voor de onmacht en, misschien
wordt men toch graag bedot.
Soms duurt dat eeuwen
en dan kun je wel denken
dat korter ook kan
Mijn goede nemen (voor)
de teugels niet te vieren
zal denk ik niet verklieren
wat er dit jaar staat te gaan
da’s voor het eerst, en omgekeerd
zal achteraf vast blijken
dat ik niet over lijken
maar tot blijdschap heb bestaan
zo niet dan heb ik alles mis
dan moet ik in september
mijn excuses maken en weer
vechten in december
nu maak ik mijn wapen schoon
en zet het in de olie
eerst moet er gezopen worden
prosit, holiemolie!
Er is
(als wij niets anders zien)
geen zweem vandien
te vinden
Maar onder vrinden
geldt als tien
wat snel valt te verslinden
Omdat, ook van dichtbij
de tijd die blijft al glijdt, voorbij
aan alles wat wij dachten
Is er wel iets, tussen Delft
en Drachten?
@peterbruyn’s.
Wat laat u in de steek
is het de buurvrouw deze week
die u toch altijd niet begreep
en nooit eens in uw billen kneep?
Is het de geitenboer die mijtert
waar het morgen sinterkneitert
en die u zou willen slopen
als u niet zijn kaas zou kopen?
Gaat het heen, of gaat het weer
in golven harder op en neer
doordat u zwaar fascistisch bent
als u niet vleesloos vegawent?
Het maakt wel uit, maar dondert niet
u interesseert zo’n top geen biet
die gaan wel slapen, want zijn moe
maar eerst een stukkie dooie koe.