Er kraakt riet
op vreemde plaatsen
waar de binnengaatsen gaan
Wie het niet
of deels kan plaatsen
gaat op buitenplaatsen aan
Ik vind dat gemeen.
Terras van Café De Roemer, Haarlem.
Er kraakt riet
op vreemde plaatsen
waar de binnengaatsen gaan
Wie het niet
of deels kan plaatsen
gaat op buitenplaatsen aan
Ik vind dat gemeen.
Terras van Café De Roemer, Haarlem.
Tussen velg en voorvork
steekt men spaken
in het wiel
daar kan men dan mee rijden
Ik, gebelgd door hork
steek liever staken
debiel
– ik kan ze niet lijden
Dat komt, ik ben een wandelaar
ik zie ze liever vliegen
en hard landen, niet zo raar
dat komt, van dat bedriegen.
Iedereen is mijn vriend totdat-ie zelf ’t tegendeel bewijst. Racefietsers-in-groepen deden dat, vaak en veel. Ze zijn de natuurlijke, onbeschofte vijand van de wandelaar. Ze lijken stoer, maar daar is niets van aan. Nee, dan de tourfietser.
Sneeuwwitje was een malle meid
ze deed ze allemaal
het liefst op vrijdagavond
(grootste lol van hels kabaal)
De dwergen tergden iedereen
en zaten daar niet mee
tot ze zwaar gehav0nd
kwamen, uit gevecht, met ME
Klops! Dat zal je leren!
Nu dan rechter
is nog echter
klopt de boete uit je kleren.
Op de dag na en bij het feestje van Merthe Westheus uit Haren, dat nooit plaatsvond maar wel uit de hand liep dankzij Feestboekende idioti.
En je denkt dat je
beter kunt
tot je valt, van
de schrik, en
ellende
dan blijkt dat je
louter munt
wat verknalt, man
de fik, in
je bende
Bij de Nederlandse verkiezingen.
En de was hangt
de was hangt
de was hangt buiten
ongewassen, vuile
ruiten kunnen niet verhullen
dat er gemorst is
op die spullen
te laat, de was hangt
buiten.
Heilspellendheid die
ongespeld
de vrije geest vermeidt
die is wat we missen,
zelfs als ze er is
Bij je bakje mie
opgeteld
wil je graag iets anders kwijt
dan dit eeuwig gissen
dat ik liever wis
Met dank aan @Ladieda1 .
Bloedbadeendje
dat wat schittert
in de zomerzon
wat dat twittert
kwaakt of kon
maakt geen buitenbeentje
maar wel plastic nep
in een doorsneebad
ferm en van de mep
dat dachten we gehad
maar hebben we nu weer
gedane domheid neemt geen keer
vooral niet onze eigen:
zullen wat we moeten krijgen.
Bij interview, na trashen marktkramen “buitenlanders” (nog geen bloedbad maar de lijn is helder), met Griekse neonazi op NOSNieuws, en de Nederlandse verkiezingen.
Je moet jezelf niet tergen
toch ligt dat in je hart
het mag maar zoveel vergen
omdat het anders kil verstart
het sterft zoals het stierf
nog elke dag en elke nacht
dacht jij dat wat jij bedierf
anders zou dan ooit verwacht?
Ik leef, omdat ik jou veracht.
Tegen vergeving:
je moet ze niet willen
verwachten, verkrijgen
of schenken
Wegens beleving
van al onze grillen
en omdat wij neigen
naar onhelder denken
Vergeving is goedkeuren
in de praktijk
wie niet wil zeuren
veroorzaakt het lijk
telkens, telkens
weer.
Ik zie schaduw
die dwars door de bladeren
schijnt, op mossige moppen
Kroonlaag van groenen, hoog
onder blauw, hemel
zomertuin, tot-ie verdwijnt
Niets lijkt zoiets nog te stoppen.
Schalkwijk.